CHAPTER 16

45 2 0
                                    

*Flashback(My high school life)

"Ge I got the highest score in my exam.. Omy matutuwa naman si kuya. I'm so galing talaga."pagkukwento ko kay Gerald

"Mick alam ko. Classmate tayo eh staka ang daldal mo lalo ka tuloy pumapangit."

"Alam ko naman, Im just very proud of myself. At anong panget? Leche ka" Paguulit ko.

"Okay na nasabi mo na so quiet na. Pumapangit ka lalo eh"sabi nya. Makulit talaga ako. I'm sixteen and enjoying my youth.

"I hate you Ge. Palagi mo nalang akong sinasabihan ng pangit can you just congratulate me. Buti pa si Gelo he treats me out, gives me flowers or chocolate. Unlike you,your so cheap."
Naiinis kong sabi sa kanya

"Gel its 'kuya Gelo'. Don't compare me to kuya kung gusto mo sa kanya ka nalang sumama."then mas nauna pa syang naglakad

"Talaga dahil pinayagan na ko ni kuya and anytime pwede ko ng sagutin si Gelo and we will live happily ever after."sabi ko habang nakasunod sa kanya. Bigla naman syang tumigil at humarap sakin

"There's no fairy tale Gel."tapos naglakad na ulit sya. Napatitig naman ako sa papalayo nyang pigura. Nang makalayo na sya ay saka naman ako natauhan kaya hinabol ko sya.

"Ge!!"sigaw ko habang tumatakbo. Tumalon ako para makasampa sa likod niya

"Gel ano ba ang bigat mo." Piggy back ride hehehe

"Ang k.j mo kasi.."reklamo ko habang pinipisil ko yung pisngi nya.

"Gel wag ka malikot baka malaglag ka." Reklamo nya.

"Okay lang alam ko naman na you wont let me fall, right?"

"Kaya nga pinanghahawakan kita." Tugon nya sa sinabi ko. It was short and simple pero pinanghawakan ko yun. Double meaning ang naging epekto nito sakin.

Graduation day nang sagutin ko si Gelo. Magsesecond year college sya incoming first year naman ako. Isa si Ge sa nakasaksi ng pagsagot ko kay Gelo.

I love reading novels kasi binigyan nila ng kulay ang matamlay kong lovelife. Feeling ko isa ako sa mga bida sa friend zone couple na kapag nalaman ng bestfriend ko na may boyfriend na ko magtatapat sya sakin and he will win my heart. But everything snap out in my mind. Kagaya ng palaging sinasabi ng mga author everything is just an imaginations. Pero lecheng imaginations yan,dahil jan nawala ako sa realidad ng buhay. When Ge and I have the chance to talk nagmarka sakin yung sinabi nya.

"Congratulations Gel."that was the first time he congratulate me. I don't know if it is because were graduate or Gelo and I are together

"Mawawala na yung makulit sa buhay ko dahil for sure si kuya na ang palagi mong kukulitin." I just smiled at him. Dahil sa totoo lang nakakainis yung mga sinabi nya. Kung ayaw nya sa kakulitan ko dapat sinabi nya, simula palang. Every summer vacation hindi pwedeng hindi kami mag-bonding ni Gerald pero that time mag-isa syang umalis. Lalo akong nainis sa kanya kasi hindi nya ko sinama. Were still friends right?. Kaya madalas si Gelo ang kasama ko.

Pasukan na. Iisang university lang kami. First day of school at sure ako na makikita ko na ulit si Ge pero hindi sya sumama sa barkada dahil first day palang busy na siya agad. Nang mga sumunod na linggo nagkikita na ulit kami, pero wala na yung closeness na meron kami. Tatanungin ko sya sasagot sya tapos aalis rin,ang dami nyang excuses. Naisipan kong komprontahin sya when I got the chance since wala ang barkada

"Iniiwasan mo ba ko Ge?"

"Iniiwasan? Bakit naman kita iiwasan?"

"I dont know kaya nga tinatanong kita eh. Bestfriend tayo diba pero bakit ang layo mo na sa akin?"

The ConsequencesTahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon