Merhaba arkadaşlar. Yeni bölüm değil malesef ama uzun zamandır söylemek istediğim bir şeyi sizinle paylaşmak istedim. Geçmişe Bağımlı wattpaddeki 2.hikayem ama benim ilk göz ağrım diyebilirim. Kurgusunu baştan sona hazırladığım, yeni bölüm yazmak için yanıp tutuştuğum bir hikaye. Hiçbir zaman "şu kadar oy ve yorum olunca yeni bölüm gelecek" gibisinden şart koşan biri olmadım ve gerçekten eğlenmek için yazıyorum her şeyden önce kendim için yazıyorum. Zaten bu hikayeye başlamadan önce kendime bu hikayeyi ne olursa olsun bitireceğime dair söz verdim. Yine de insan tabi ki yazdıkları okunsun istiyor. Çok ama çok az bi okuyucu kitlesine sahip olsam da, okuyan ve her bölümü heyecanla bekleyen, benden fikir ve yorumlarını esirgemeyen okuyucularıma çok ama çok teşekkür ederim. Bazen tek bir yorum bile beni anında yeni bölüm yazmaya teşvik ediyor. Ama arkadaşlar gerçekten zor bir şey yazmak. Çok enerji alan, insanı tüketen bir şey ama o kadar zevkli bir şey ki imkanım olsa her an yazmak istiyorum. Yazarken harcadığı enerjiyi sizin yorumlarınızla kazanıyorum kat kat fazlasıyla. Bir hikaye nasıl kesfedilir veya nasıl daha büyük bi okuyucu kitlesi kazanır inanın bilmiyorum ama yalnızca okurlarimla bunu paylaşmak istedim. Hepsinden önemlisi sizleri çok çok çok seviyorum. Lütfen okumaya devam edin:'
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Geçmişe Bağımlı
Dla nastolatków"Sanırım en zoru; geçmişinin karanlığı geleceğine adım adım yaklaşan biriyle ileriye bakmaya çalışmak olmalıydı. Onunla olmak, gün batımını izlemek gibiydi. Tek fark, bir daha doğmayacağını ve ebedi karanlığın bizi yakalayacağını biliyordum."
