Gecikme için özür dilerim. Bu bölüm destekçim Beril için! Sizi seviyorum lütfen oy ve yorumlarınızı ihmal etmeyin. İyi okumalar!
Telefonu Dane'in suratına kapattıktan sonra tıpkı tahmin ettiğim gibi aramadı. Eğer arasaydı muhtemelen Dane'in bedenine sahip bir başka kişiyle muhattap olduğumu düşünürdüm. O yüzden tavrının tam da beklediğim gibi olması içimi rahatlatıyordu. Dane'in garip davranışları biz tanıştığımızdan beri vardı ama illaki buna sebep olacak bir şeyler yaşamıştır diye düşündüm. Ailesini kaybettiğini söylemişti. Bu bile yeterli bir sebepti ama içimdeki ses başka şeylerin de olduğunu ısrarla söyleyip duruyordu.
Kızlarla oturup açık oturum yapmadan önce kısa bir duş için banyoya koştum. Üzerimdekilerden kurtulup ılık suya kendimi bıraktım. Bana kalsa saatlerce çıkmazdım ama Kate'in 3. kez kapıyı çalışı suyu kapatıp kurulanmam için beni ancak harekete geçirebildi. Lydia'nın dolabından bol bir tişört ve rahat bir ev şortu alıp giydim. Saçlarımın ıslaklığını havluyla geçirmeye çalışıp üstün körü tepede topladım. Bahçeye indiğimde kızlar bir şeyler hazırlamıştı bile.
Em elimden tutup yanındaki sandalyeye oturttu. Yanıma geçip masadaki cipslerden bir tane alıp ağzıma uzattı. "Ben böyle iyiyim." dediğimde omuz silkip rotasını kendi ağzına çevirdi. İştahla cipsini yerken bir yandan beni izliyordu.
"Açık oturuma hazır mısınız?"
Lydia'nın sorusuna cevap olacak şekilde yerlerimize kurulduk. Bugünkü konumuz Dane'in gizemi üstüneydi. Kızlar birer birer teorilerini ortaya atarken ben de kendimi düşünmeye zorluyordum. Kate bana dönüp "Numarasını versene." dediğinde irkildim.
"Neden ki?"
"O numarayla bir çok şeyi bulabiliriz de ondan." Bu kez Em Kate yerine konuşmuştu.
Lydia "Hadi ama. Numaranın kimin üstüne kayıtlı olduğunu falan bulmaya mı çalışacaksınız? Öğrenmişken faturalarını kimin ödediğini falan da öğrenin."
"Çocuk belki bir seri katil?"
"Yapma Em. Emin ol eğer öyleyse her seferinde başka bir numaradan arardı."
Başka bir numara.
"Bir dakika!" diye bağırdım. "Size Dane seri katil demiyorum ama numara konusunda bir şey var." Kızlar tüm dikkatini bana çevirmişti. Aklımdakileri toplayıp konuşmaya başladım.
"Dane'in beni ilk aradığı ve kitap kafeye çağırdığı zamanı hatırlıyor musunuz? Ona yardım etmemi istemişti. Kaba davrandığı için özür dilemişti hatta. Beni bir numaradan aramıştı ama o gün yine de numaramı istemişti ve ben de sabah beni nasıl aradığını düşünmeden vermiştim. Sonrasında beni aradığı ve şuan kullandığı numaradan mesaj atmıştı. Peki o numara kimindi ve Dane numaramı nereden biliyordu?"
"Natalie'den almış olmasın? Şu hastanedeki hemşire."
"Sanmıyorum. Hem öyle olsa bile neden sonrasında numaramı istedi ve beni ilk başta başka bir numaradan aradı?"
"Dane'in seninle ilgili şeyleri garip bir biçimde bildiği belli bir şey. Evinin adresi, okulun, numaran. Doğum günü kutlamandan sonra buraya geleceğimizi de biliyordu. Numaran bunların yanında solda sıfır. Aradığı numara kafenin telefonu veya birisinin telefonu olabilir. Önemli olan nasıl bulduğu." Kate'i pür dikkat dinliyorduk. O konuştukça içimdeki soru yumakları birer birer çözülüyor ama yenilerinin eklenmesi gecikmiyordu.
Lydia sözü aldı. "Zaten bu çocuk seni epey uzun bir süre sonra aradı. Hatta aramak yerine su savaşımızın ortasında belirivermişti. Belki telefonu bozuktu veya sonradan aldı. O an aradığı numara herhangi birinin olabilir. O anlık kullanmak için rica etmiştir. Senin numaranı bilen birisinden almıştır belki de. Ya da Emilia'nın dediği gibi Natalie'den. Sonrasında olayın gidişatı bozulmasın, senin iznin olmadan iş yapmış olmasın diye yine senden istemiştir. "
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Geçmişe Bağımlı
Novela Juvenil"Sanırım en zoru; geçmişinin karanlığı geleceğine adım adım yaklaşan biriyle ileriye bakmaya çalışmak olmalıydı. Onunla olmak, gün batımını izlemek gibiydi. Tek fark, bir daha doğmayacağını ve ebedi karanlığın bizi yakalayacağını biliyordum."
