බෝගම් තේවත් එක්කගෙන ආවේ පරන අතඇරලා දාපු බිල්ඩින් එකකට. ඒක ඉස්සරහ කාර් එක නවත්තපු බෝගම් තේවත් උස්සගෙනම ඇතුලට ගියා. ඒ වෙද්දිත් තේට සිහිය තිබ්බේ නෑ.
තේව උස්සගෙන ගිහින් බිත්තියට හේත්තු කරලා බිමින් වාඩි කෙරෙව්වා.කු..කුකී..හි..යු..න්..
ටිකකින් තේ අමාරුවෙන් ඇස් ඇරියේ ජන්කුක්ගේ නම කියන ගමන් මයී. තේ හිමින් හිමින් ඇස් ඇරලා වට පිට බැලුවම දැක්කේ කවුරුත්ම නැති පාලු කාමරේක එයා තනියම ඉන්න වග. තේ හයියෙන් අඩ අඩම ජන්කුක්ගේ නම මුමුන මුමුන කකුල්දෙක පපුව ළගට අරගෙන කකුල් දෙක අස්සේ මූන හන්ග ගත්තා.
එතකොටම වගේ හයියෙන් අත්පුඩි ගගහ ඉස්සරහට එන කෙනා දිහාට තේගේ අවදානේ යොමු වුනා. තේ හිමින් හිමින් ඔලුව උස්සලා බැලුවේ ඒ කවුද බලන්න..
ඕහ්.. බලන්නකෝ මේ කවුද කියලා...
Tae ÷ ත..තමුන්..ලී..ලීසා... එ.. එතකොට තමුනුත්..
Lisa ÷ ඔව් මම තමයි මේ සේරටම බොගම්ට උදව් කලේ.. දැන් ජන්කුක් මගේ... මගේ විතරායි...
Tae ÷ හහ්.. තමුන් කොහොමද එහෙම කියන්නේ.. ඔච්චර දේවල් කරාටත් පස්සේ තමුසේ හිතනවද හියුන් තමුසෙට කැමති වෙයි කියලා.
තේ කටකොනට හිනා වේගෙනම ඇහුවා. එයාට මේ වෙලාවේ ගොඩක් තරහයි. මොකද ජන්කුක් ලීසාව ගොඩක් විශ්වාස කරා. ඒයා ළගින්ම ඉදගෙන එයාට මේ වගේ පාඩු පිට පාඩු කරයි කියලා ජන්කුක් කීයටවත්ම හිතුවේ නෑ වගේම ලීසාව සැක කලෙත් නෑ. ඒක තේ හොදටම දැනගෙන හිටියා. ඒ වගේම එයා හිතුවෙත් නෑ ලීසා මේ තරමටම පහත් තත්වෙට වැටෙයි කියලා.