"ဒါနဲ႔ ခုနကလူေတြက ဘယ္သူေတြလဲဟင္
ရွင္တို႔ကို ဓားျပတိုက္ေနတာလား?"
"ဘယ္ကသာ က်ဲမင္အာရယ္။အို႔ ကၽြန္မအဲ့လိုမ်ိဳး
ေခၚလို႔ျဖစ္ရဲ႕လား"
"ဒါေပါ့ ေသခ်ာေပါက္ ျဖစ္တာေပါ့"
"အာ...ဟုတ္။ခုနကလူေတြက ေကာကို
အက္စီးဒင့္ျဖစ္ေအာင္လုပ္ခဲ့တဲ့သူရဲ႕ ေနာက္လိုက္ေတြပါ။သူတို႔ တမင္အက္စီးဒင့္
ျဖစ္ေအာင္ စီစဥ္ထားတယ္ဆိုတာကိုသိေပမယ့္
သက္ေသမရွိလို႔ စြဲခ်က္တင္ခြင့္မရွိဘူးတဲ့"
"စြဲခ်က္? တရားေရးစီရင္တာကို
ေျပာခ်င္တာလား"
"ဟုတ္ပါတယ္...ကၽြန္မဆႏၵျပခဲ့ပါေသးတယ္
ကၽြန္မအကိုရဲ႕တရားမ်ွတမႈအတြက္။ဒါေပမဲ့
အသေရဖ်က္မႈနဲ႔ တရားစြဲလိုက္လို႔ အလုပ္ကေန
ထြက္လိုက္ရတယ္။ကၽြန္မက အေမြဖ်က္ခံထား
ရတာပါ။အေဖက ကၽြန္မကိုတျခားတေယာက္နဲ႔
ရထားတယ္ထင္ေနလို႔ပါ။"
"ဒါ ဘယ္လိုအေဖမ်ိဳးလဲ!! သမီးကိုအေမြဖ်က္ျပီး
ဒုကၡခံခိုင္းတယ္ေပါ့ေလ"
"တကယ္ေတာ့ ခုနကလူေတြလာရတဲ့
အေၾကာင္းအရင္းကဒါေၾကာင့္ပါ။"ထိုသို႔ေျပာကာ
အက်ႌထဲမွာဖြက္ထားသည့္ USBကိုထုတ္လိုက္ေလသည္။
"USB? အဲ့ဒါကဘာလဲဟင္.."
"အဲ့ဒါက......"
"ထားပါ ငါနားမလည္ႏိုင္တာေတြအမ်ားၾကီး
ရွိေသးတာမို႔ အားလံုနဲ႔ပဲေျပာလိုက္ပါ။သူကေတာ့
ပိုနားလည္လိမ့္မယ္"
"အာ......"
"မဟုတ္မွလြဲေရာ ဒါက သက္ေသပစၥည္းလား?
တခုတည္းေသာသက္ေသပစၥည္း"
"ဟုတ္ပါတယ္...ဒီထဲမွာ ပါတဲ့အရာေတြက အဲ့လူကိုေထာင္နန္းစံရေအာင္ လုပ္ႏိုင္တယ္"
"အဲ့ဒါေၾကာင့္မို႔လည္း သူတို႔က ဒါကို
အသည္းအသန္ရွာေနတာေပါ့"
"အင္း...ဘာပဲျဖစ္ျဖစ္ ကၽြန္မဒါကိုေသခ်ာေပါက္
ကာကြယ္မွျဖစ္မယ္...အသက္နဲ႔ရင္းရရင္
ေတာင္မွ လက္ေလ်ွာ့လိုက္လို႔မရဘူး"
"အသက္ကို ဘာလို႔ရင္းမွာလဲ။
ဒါကိုကာကြယ္မယ္ဆိုအသက္ရွင္ေနမွျဖစ္မွာေပါ့။လက္စားေခ်ခ်င္ရင္။မဟုတ္ဘူးလား အားလံု"
BẠN ĐANG ĐỌC
အာဏာပြင်းသော ကျွန်မခင်ပွန်း ( Z+U)
Lãng mạnေဆာင္းတြင္းရဲ့အေငြ႕အသက္မ်ားျဖင့္ သာယာလွပေသာ မနက္ခင္းတခုတြင္ သာမာန္မဟုတ္ေသာ ေရစက္ရွိသည့္ ဇနီးေမာင္ႏွံႏွစ္ဦးမွာ အရင္ေန႔ေတြထက္ ကြဲျပားေနခဲ့သည္။ "ကဲ...ေျပာပါဦး ကိုယ္က မင္းရဲ႕နံပါတ္တစ္လား?" "အင္း..နံပါတ္တစ္............ ေနာက္ဆံုးကေရရင္😝" ဆောင်းတွင်းရဲ့...
