"ေဟ့ တရားေရးနတ္မင္း..."
"ဘာလဲ...ျမန္ျမန္လာသြားမယ္။ျပီးေတာ့ ဒီကမာၻမွာငါ့ကိုတရားေရးနတ္မင္းလို႔
မေခၚနဲ႔"
"ဘာလို႔လဲ?"
"ဘာျဖစ္လို႔လဲဆိုေတာ့ လူေတြသတိထားမိသြားမွာစိုးလို႔"
"အိုး...သိပါျပီ။ဒါဆို ငါကဘယ္လိုေခၚမွာလဲ"
"အယ္...ငါမသိဘူး"
"ဟမ္...နင့္မွာနာမည္ရွိလား"
"မရွိဘူး"
"ဒါဆို ငါနာမည္စဥ္းစားေပးမယ္။အမ္...
မက္မြန္သီးဆိုရင္ေကာ?"
"......"
"အဆင္မေျပဘူးေပါ့ေနာ္...ဒါဆိုရင္.........
အာ...အားလံု...ဟုတ္တယ္။အားလံု
ဘယ္လိုလဲၾကိဳက္လား"
"အားလံု...အင္း မဆိုးပါဘူး။"
"ေကာင္းျပီ။နင့္ကို အားလံုလို႔ပဲေခၚေတာ့မယ္ေနာ္"
"အင္း...ဒါနဲ႔မင္း ဒီအက်ႌနဲ႔လိုက္သားပဲ"
"အက်ႌ? ဘယ္အက်ႌကိုေျပာေန..."
"ဒါက ထူးထူးဆန္းဆန္းပဲ......
ျပီးေတာ့ ဘယ္လိုပံုၾကီးလဲမသိဘူး
လြတ္လြတ္လပ္လပ္ေတာ့ရွိပင္မယ့္
ငါ့ေျခေထာက္ကိုလူေတြျမင္ကုန္ေတာ့မွာပဲ"
ေျပာရင္းျဖင့္ သူမ၏ေပါင္တံေသးေသးေလးအား
မရမကဖံုးဖိေနေလသည္။
"တရား...အားလံု။ငါ့ကိုကူပါဦး။
လူေတြမျမင္ခင္"
"ေလၽွာက္လုပ္မေနနဲ႔ မင္းေဘးကိုၾကည့္လိုက္
မိန္းကေလးေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ား
အဲ့လိုဝတ္ထားၾကတာ။ေတြ႕လား။"
"ဒါေပမဲ့ သူတို႔က သူတို႔ေျခေထာက္ေတြကို
တျခားလာေတြျမင္မွာမစိုးရိမ္ၾကဘူးလား"
"ေခတ္ေတြကေျပာင္းလဲေနတာေလ။အဲ့ေတာ့
လူေတြကလည္းေခတ္နဲ႔အတူလိုက္
ေျပာင္းလဲၾကရတာ။ေခတ္ေနာက္က်က်န္ခဲ့
လို႔ေတာ့မျဖစ္ဘူးေလ"
"ေဩာ္...နင္ဝတ္ထားတာလည္းတမ်ိဳးၾကီးပဲ:)"
"......"
"😂😂"
"ရီမေနနဲ႔ေတာ့ ကူးေျပာင္းသူရဲ႕ေနရာဆီသြားရဦးမယ္"
"ေအးပါဟယ္...နင့္ဆံပင္ပံုၾကီးက
အရမ္းထူးဆန္းေနလို႔ ငါရီခ်င္စိတ္မထိန္းႏိုင္ေတာ့တာပါ...အဟိ😆"
ESTÁS LEYENDO
အာဏာပြင်းသော ကျွန်မခင်ပွန်း ( Z+U)
Romanceေဆာင္းတြင္းရဲ့အေငြ႕အသက္မ်ားျဖင့္ သာယာလွပေသာ မနက္ခင္းတခုတြင္ သာမာန္မဟုတ္ေသာ ေရစက္ရွိသည့္ ဇနီးေမာင္ႏွံႏွစ္ဦးမွာ အရင္ေန႔ေတြထက္ ကြဲျပားေနခဲ့သည္။ "ကဲ...ေျပာပါဦး ကိုယ္က မင္းရဲ႕နံပါတ္တစ္လား?" "အင္း..နံပါတ္တစ္............ ေနာက္ဆံုးကေရရင္😝" ဆောင်းတွင်းရဲ့...
