Erdem'den
Kayra öylece kucağımda uyuduğunda onu uyandırmak gibi bir girişimde bulunmadım.
Bir bebek edasıyla bana içini dökmüş, beni kendisi için her şeyi yapabilecek bir konuma getirmişti.
Elbette bu her şey yine onun istedikleri çerçevesinde gerçekleşecekti.
Kayra'ya canını yakabilecek herhangi bir şey yapmazdım, yapamazdım.
Kıyamazdım ki ona.
Minik ellerini ellerimin arasına hapsettim.
Öylece kucağımda uyuyakalan bir bebekti Kayra.
Kolay incinen ama insanları kırmaktan çok kendini kıran biriydi.
Onun için kendi kırıkları, çektiği acılar önem arz etse de başkalarının acılarına ilaç olmaya çalışıyordu sürekli.
Sokakta boş boş gezinirken bile önüne gelen taşı kenara koyan biriydi o.
Yaprakların enerjisi olduğuna inanırdı.
En sevdiği mevsim sonbahardı sırf bu yüzden.
Yeni düşen yaprakları ümidini kaybetmiş olduğunu düşündüğü insanlara verirdi.
Bir yaprağın sıcaklığının bile insanı mutlu edebileceğini söylerdi.
Belki garipti ama çok güzel bir düşünceydi.
Olabildiğince ağacın dokusunu bilirdi Kayra.
Bunları bana anlatmamıştı elbette.
Sürekli yanımda olduğu için onu yavaş yavaş tanımaya başlamıştım.
Onun masum güzelliğinden bahsederken en çokta bu taraftan bahsediyordum aslında.
O kusursuzdu, her açıdan.
O, kırmızı bir yaprak gibiydi. Yılın sadece belli dönemleri görebileceğiniz kadar güzel, küçük bir dokunuşla bile kırılabilecek kadar narin.
Vanilya gibiydi Kayra ya da lavanta.
Hangisinin kokusu daha güzelse ondandı işte.
Nilüfer gibiydi. Farklı farklı renkleri, onlarca yaprağı vardı. Onlarca güzelliği bir o kadar da gizemi vardı.
Her şeye rağmen o, bu hayatta gördüğüm en güçlü insandı.
O, benden bile daha olgundu.
Bazen olgunluk yaşla değil yaşadıklarınla ilgili oluyordu.
Kucağımdaki Kayra'yla ayağa kalktım.
Yerinde kıpırdansa da gözlerini açmadı.
Kendi odasına ilerleyip onu yatağa bıraktım.
Ufak ellerini ellerimden çekmeden "Benimle uyur musun?" diye sordu.
Yatağın diğer tarafına geçtim.
Kafasını göğsüme yasladı, ellerini belime sardı.
Yüzünde büyük bir huzur vardı sanki ya da ben öyle yorumluyordum.
Çok geçmeden uyuyakaldık.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Kayra
Action~Kayra gibi bir güzelliğe nasıl kıyabilirlerdi ki? Daha doğrusu bir insan bir diğer insana bunu nasıl yapabilirdi? Onun bedenindeki yaraların yanısıra ruhundaki parçalanışı anlayabilmek beni bile mahvetmişti. Kayra bunca şeye nasıl dayanıyordu?
