1 yıl 11 ay önce ~geriye dönüş
Kayra'yla yaşamaya başlayalı bir ay olmuştu.
Gecenin ikisiydi ve onun odasından ağlama sesleri geliyordu. Bu sese uyanmak bile kalbimi sızlatmıştı.
Yatağımdan kalktım, odasına adımladım.
Adımlarım yavaştı, beni yanında istemezse ne yapacağımı bilmiyordum.
Odanın önüne gelip kapıyı çaldım ve "Gelebilir miyim?" dedim. Belki de şu güne kadar ki en naif ses tonumdu. Bu ton beni bile şaşırtmıştı.
Hıçkırıkların arasından Kayra'nın "Gel." sesi duyuldu. İçeri girdiğimde beklediğimin aksine Kayra yerde ve dizlerini kendine çekmiş bir biçimde ağlıyordu.
Yanına oturup kızmasından korkarak kollarımı yavaşça bedenine sardım.
Başta beni uzaklaştırmaya çalıştı fakat sonra ellerini belime sardı.
Bana sarıldığında ağlaması şiddetlenmişti, içini döküyordu. Bunca yılın birikmişliği vardı belki içinde. Usulca saçlarını okşuyordum, belki bu onu biraz olsun sakinleştirirdi.
Ne kadar süre geçti bilmiyorum fakat aradan geçen bir zamanın ardından Kayra geri çekildi. Yüzüme bakmaya başladı. Bir şeyler söyledi ardından.
"Erdem neden bu evdeyim ben?"
"Nasıl yani?"
"Neden bana yardım ediyorsun? Neden bu evde bu odada sana sarılarak ağlıyorum ben? Erdem sen kimsin? Bu sorgulama manasında değil gerçekten sen kimsin Erdem?"
"Sadece herhangi biriyim. Ayrıca sen bunların daha fazlasını hak ediyorsun Kayra. İnan benim sana verebileceğimin onlarca kat fazlasını hak ediyorsun ve birine sarılarak ağlayacaksan bu ben olacağım. Çünkü her daim senin yanında olacağım. Bu süreç nasıl geçer bilmiyorum ama her anında yanında olacağım. Yalnız biri değilsin sen artık."
"Teşekkür ederim cidden kendimi değersiz biri gibi hissetmiyorum ilk kez."
"Zaten değersiz değilsin Kayra. Sen benim en değerlimsin."
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Kayra
Action~Kayra gibi bir güzelliğe nasıl kıyabilirlerdi ki? Daha doğrusu bir insan bir diğer insana bunu nasıl yapabilirdi? Onun bedenindeki yaraların yanısıra ruhundaki parçalanışı anlayabilmek beni bile mahvetmişti. Kayra bunca şeye nasıl dayanıyordu?
