အပိုင်း (၁၁)

380 33 3
                                    

// အထူးတပ်ဖွဲ့လေ့ကျင့်ရေးစခန်း //

ဝှီးးးးးး.....ဒုတ်!!

'' အလယ်ဗဟိုပစ်မှတ်တည့်တည့်......}

"တော်တယ် ယော.."

"အ့!!"

"ဘာဖြစ်လို့လဲ"

သက်တော်စောင့်ဂျန်က ချီးမွမ်းကြောင်း
ပြောပြီး ပုခုံးကိုပုတ်တော့
ဒဏ်ရာကို ထိသွားခြင်း.....။

"ဘာ...ဘာမှမဖြစ်ပါဘူး!!
လေ့ကျင့်တာများပြီး ပုခုံးက
သိပ်အထိမခံနိုင်ဘူးဖြစ်နေတာ.."

"အော်......!!
လေ့ကျင့်တာလည်း လေ့ကျင့်ပေါ့
ယောရာ ဒါမဲ့ အလွန်အကျွံတော့
မဖြစ်စေနဲ့ပေါ့ "

"Arr.... naee....."

သက်တော်စောင့်ဂျန်သည်
ယောကိုပြုံးပြကာ ထွက်သွားသည်...။

"ကဲ!!! အားလုံးပဲ....
မြှားပစ်ကျင့်ပြီးပြီဆိုတော့
ကိုယ်ခံပညာ လေ့ကျင့်ရမယ်!"

"ဟုကဲ့!!!!သိပါပြီဗျ!!"

"ယော.. အရှေ့ထွက်လာပြီး
နမူနာ သင်ပြပေးပါ..."

"ဟမ်!!"

ယောအခက်တွေ့ချေပြီ!
ကိုယ်ခံပညာ ကျင့်မယ်ဆို အဝတ်တွေ
ချွတ်ပစ်ရမှာ မလွဲဧကန်ပင်

"ယော...!!!"

"ဟုကဲ့.."

ယောသည် ချွေးစီးများဖြင့်
ရှေ့ထွက်လာခဲ့သည်...။

"ဂျန်အကို...အိုးးး"

"ဆိုမီ..?"

"ဂျန်အကို လိုက်လာခဲ့ပါ
ကုကု အရှေ့ကပဲ စောင့်နေတော့မယ်"

ကုကုသည် ရှက်ကိုးရှက်ကန်းဖြင့်
စခန်းအပြင်ဘက်သို့ ပြေးထွက်
သွားခဲ့သည်...ရှက်တယ်ဆို
ယောင်္ကျားသား အကုန်လုံးက
အဝတ်တွေချွတ်ထားကြတာကိုး!!

"အားလုံး ဆက်လေ့ကျင့်ထားကြ!"

"ယော..မင်းကြည့်ရတာ အတော်လေး
ပင်ပန်းနေပုံပဲ ဒီနေ့တော့
နားလိုက်ပါ..."

"ဟုကဲ့ပါ ဆရာ"

သက်တော်စောင့်ဂျန်ထွက်သွားမှ
ယောစိတ်အေးရသည်...မိတော့မယ်
မဟုလား! မိန်းခလေးကို ကျေးဇူးလည်း
တင်မိသလို စိတ်လည်းဝင်စား
မိသည်....။

ဧကရာဇ်သက်လျာTempat cerita menjadi hidup. Temukan sekarang