ဧကရာဇ်သက်လျာ

အပိုင်း(၃)

ဥယျာ်တော်ကြီး၏ တနေရာတွင်
လေယူရာ ယိမ်းနွဲ့နေပါသော
နက်မှောင်တောက်ပသည့်ဆံကေသာ
ပိုင်ရှင်မလေးဟာ ပန်းနုရောင်ဝတ်စုံလေးနဲ့
ပနံသင့်စွာ လှပနေခဲ့တယ်.....။

"ငယ်လေး....."

အသံလာရာလှည့်ကြည့်မိတော့....

"ဟင် အမတော်"

"ငယ်လေး နေမကောင်းသေးဘူးမလား
အိမ်တော်ကိုပြန်ပြီး နားနေလိုက်ပါ"

"ဟုကဲ့ပါ အမတော်
ဆိုမီလည်း စိတ်နဲနဲအိုက်လို့
လေကောင်းလေသန့်လာရှူတာပါ
သွားတော့မယ်နော် အမတော်..."

"အင်း အင်း"

သူမကို အလှပဆုံးပြုံးပြကာ
ထွက်သွားပါလေသော ကောင်မလေး...အင်း
ကောင်လေးဆိုပိုမှန်မယ်ထင်တယ်။

÷÷÷÷÷÷÷÷÷÷ဧကရာဇ်သက်လျာ÷÷÷÷÷÷÷÷÷÷÷

ဝုန်းးး.....ဒုန်းးး.....!!!!!

"မင်ယွန်းဂျီ နင်...နင် ငါတို့ကို
ကြိုးစင်တင်နေတာလား"

"ယောက်ျားရယ် စိတ်ကိုလျှော့ပါ...
သမီးငယ်ကို ကျမပဲနားဝင်အောင် ပြောပြပါ့မယ်"

"ဟင့်အင်းနော် ဘယ်သူပြောတာမှ နားမထောင်ဘူး!!
သမီးဆုံးဖြတ်ပီးပီမို့ "

"တွေ့လား တွေ့လား!!!အဲ့မှာ...
မင်းသမီးဘယ်လောက်လူပါးဝလဲဆိုတာ"

"သမီးရယ် omma တို့ကို သနားပါကွယ်
ဒီကိစ္စကို မင်းကြီးသာ သိရင်.....ဟင့်
အိမ်တော်တခုလုံး ပြာဖြစ်မှာ သမီးငယ်လေးရဲ့"

"အာ့ဆို ငယ်လေးကရော.....
ဘာအပြစ်မှမရှိတဲ့ ခလေးငယ်တယောက်ကို
ဒီလိုပဲ စွန့်ပစ်ရမှာလား"

"ဟာ!!!!ဒီဟာမ ဒီလောက်ပြောနေရဲ့ကြားက...ကဲ"

ဖြန်းးးးးးးးးးးးးး!!!!

"Appa....appa ရိုက်တယ် "

နီမြန်းသွားသော ပါးတဖက်ကိုအုပ်ကာ
ထိုနေရာမှပြေးထွက်ခဲ့တယ်....
ဖခင်ဖြစ်သူ အမတ်ကြီးမင်မှာတော့
သမီးဖြစ်သူကို မညှာမတာရိုက်ခဲ့တဲ့
လက်ဖဝါးကို မယုံနိုင်စဖွယ်ကြည့်လျက်သာ....

"ဘာတွေလဲ....မိုးနတ်မင်းကြီးရယ်...
ကျတော်မျိုးမတို့မိသားစုလေးကိုမှ
ပူလောင်ခြင်းတွေ အဘယ့်အတွက်ကြောင့်များ
ထည့်ပေးနေရပါသလဲ...."
.
.
.
.
.
.
အတိတ်ကအကြောင်းတွေကို ပြန်စဉ်းစားရင်း
နောက်မှလာဖက်တဲ့ လက်တစုံရဲ့
အထိအတွေ့ကြောင့် လက်ရှိအချိန်ကို
ပြန်ရောက်လာမိတယ်....။