"ဂင်ယောရှီ"
"အာ...အွန်းစောရှီ?!"
"အဟိ ဒီတခါတော့ နာမည်မှတ်မိသားပဲ"
"အာ..ဟုကဲ့! ဒီကိုဘာကိစ္စနဲ့လဲ"
"အဟင်း ဈေးလာပါတယ်ဆိုမှ ဈေးလာဝယ်တာပေါ့လို့"
"အဟား ဟုသား ကျတော်လည်း ဘာတွေမေးမိမှန်းမသိဘူး"
"ဖြစ်တတ်ပါတယ် ဒါနဲ့ ဂင်ယောရှီကရော ဒီကို ဘာကိစ္စ..."
"အာ....ကျတော်က အဖေခိုင်းထားတဲ့ ကိစ္စတခုရှိလို့လာတာပါဗျ"
"အော်..."
"ဟုကဲ့ ဒါဆို ကျတော်အလျင်လိုနေလို့ သွားလိုက်ပါဦးမယ်ဗျ ခွင့်ပြုပါဦးနော် "
"အာ..ဟုကဲ့ သွားပါရှင့် ကျမကြောင့် အနှောင့်အယှက်ဖြစ်စေမိပြီ"
"မဟုတာပဲ ကျတော်လည်းမိတ်ဆွေတိုးတာပေါ့ ကောင်းသောနေ့လေးဖြစ်ပါစေဗျ သွားပြီနော် "
"ဟုကဲ့ "
((ချစ်စရာလေး ခိခိ))
အမြဲတည်ကြည်နေတဲ့လူကလည်း တခါတရံကျ ဒီလို ပြာပြာသလဲလေးနဲ့ချစ်ဖို့ကောင်းတာပဲလား? ဘလိုပဲဖြစ်ဖြစ်ပါ အဲ့မျက်လုံးေမှးလေးတွေအောက်မှာ ချွဲအွန်းစောတို့ အရည်ပျော်နေပြီဆိုတာ ဝန်ခံရလိမ့်မယ်
ဘယ်တော့များမှ နှလုံးသားကို မြင်ပေးနိုင်မှာလဲကွယ်....
************************************
"စိတ်မကောင်းဖြစ်သွားတာလား မိဖုရား"
"မဟုပါဘူး ကုကုနားလည်ပါတယ်
ဘလိုပဲဖြစ်ဖြစ် အရှင့်နှလုံးသားထဲမှာ ကုကုပဲရှိနေတာမလား ကျေနပ်ပါတယ်"
"ဘ...ဘလို ခေါ်လိုက်တယ် မိဖုရား.."
"အရှင်လို့လေ..လူကြီးမင်း..အဲ! မင်းကြီးက ကုကုနှလုံးသားရဲ့ အရှင်သခင်မို့လို့ အရှင်လို့ခေါ်လိုက်တာပါ ဘာလို့လဲဟင် မကြိုက်ဘူးလား"
ရုတ်တရတ်!!ထယ်ယောင်းသတိရသွားသည်က ထိုကောင်ငယ်လေး.... (၅)နှစ်သား ဂျွန်ဂျောင်ကုလေး...သူလည်းပဲ အဲ့လိုလေးခေါ်ခဲ့တာ..ကုကုများ အတိတ်ကိုပြန်သတိရသွားလားလို့ ငုံ့ကြည့်မိတော့ အေးဆေးလေးပါပဲ
အတိတ်ကိုသာ သတိရရင် ဒီလိုငြိမ်နေစရာအကြောင်းမရှိဘူးလေ ဖခင်ကိုသတ်တဲ့သူဆိုပြီး မုန်းတီးနေမှာမဟုလား အကြည့်တွေ ကုကုရဲ့ အဲ့ဒီမုန်းတီးရွံရှာနေတဲ့ အကြည့်တွေ..အဲ့တာတွေကို ကိုယ်တော်..ကိုယ်တော်....
ESTÁS LEYENDO
ဧကရာဇ်သက်လျာ
Fanficဒိတကြိမ်တော့ လက်လွှတ်မှာမဟုတော့ဘူး..... ဒိတႀကိမ္ေတာ့ လက္လႊတ္မွာမဟုေတာ့ဘူး.....
