Το Πρώτο Καλοκαίρι

Chapter 23

Χτύπησα την πόρτα όσο πιο δυνατά μπορούσα και μέχρι να μου ανοίξουν. Όλη η γειτονιά μπορούσε να με ακούσει. Η Μυρτώ μου άνοιξε και πλησίασα τον Μάνο.

«Ωραίοι οι φίλοι σου Μάνο. Πολλοί ωραίοι. Ξέρεις κάτι? Είσαι μαλάκας! Εγώ φταίω που ασχολήθηκα τόσο καιρό μαζί σου. Σε αγάπησα και σε εμπιστεύτηκα όσο κανέναν. Ήμουν εκεί για εσένα στα κακά και στα καλά. Ήσουν τα πάντα Μάνο. Τα πάντα.» Δεν μπορούσα να κρατηθώ. Είχα χάσει την ψυχραιμία μου και τα δάκρυα έτρεχαν ποτάμι. 

«Αμαλία ηρέμησε..» απάντησε μεθυσμένος.

«Τι να ηρεμήσω? Τα μαύρα σου τα χάλια έχεις. Και εσύ μωρή δεν έχεις καθόλου τσίπα μέσα σου?» Κοίταξα την Μυρτώ η οποία περίμενε στην πόρτα.

«Αμαλία συγγνώμη..» απάντησε ο Μάνος ο οποίος δεν μπορούσε ούτε να σηκωθεί από τον καναπέ.

«μάζεψε την Μυρτώ σου και άσε με εμένα.!» πλησίασα στην πόρτα και της έριξα ένα δυνατό χαστούκι. Και λίγο ήταν. Τους άξιζαν πολύ περισσότερα.. Έκλεισα με δύναμη την πόρτα και έπεσα κάτω πιο πέρα κλαίγοντας με λυγμούς.

Η Μυρτώ κοίταξε τον Μάνο…

«Θέλω μια τελευταία χάρη πριν φύγω .» Ο Μάνος της έγνεψε το κεφάλι.

«θέλω να μου πεις ότι ξέρεις για την Εύη την αδερφή της Σοφίας και να μου βρεις κάποιες πληροφορίες που θα σου πω» Ο Μάνος την κοίταξε καχύποπτα.

 Δεν μπορούσα να διανοηθώ τι είχε μόλις συμβεί. Ο Μάνος που του είχα δώσει τα πάντα. Ο Μάνος που ονειρευόμουν μια ζωή μαζί του και που ήταν ο έρωτας της ζωής μου. Ο Μάνος πήγε με άλλη…! Ο Γιώργος βγήκε γρήγορα από το αμάξι και με πλησίασε. Με πήρε αγκαλιά χωρίς να μιλήσει και με άφησε να κλάψω στον ώμο του. Μπήκαμε μέσα στο αμάξι και πήγαμε σπίτι του. Δεν μπορούσα να πάω στο δικό μου. Δεν ήθελα να με δουν οι δικοί μου έτσι.. Μόλις μπήκαμε στο σπίτι του Γιώργου μια ξαφνική ζαλάδα εμφανίστηκε και λιποθύμησα στα χέρια του. Με ξάπλωσε στο καναπέ και μετά από λίγη ώρα συνήλθα. Άρχισα να κλαίω για άλλη μια φορά και με αγκάλιασε σφιχτά.

«Ηρέμησε Αμαλία. Σε παρακαλώ»

«Δεν μπορώ Γιώργο. Ο Μάνος με απάτησε..»

«Σσσς κοίταξε με.. κοίταξε με Αμαλία» μου σήκωσε το κεφάλι και κοίταξα τα μάτια του.

«Είσαι όμορφη, έξυπνη, γοητευτική, καλλιεργημένη και φυσικά τέλεια. Ο Μάνος και ο κάθε Μάνος είναι χαζός που χάνει μια κοπέλα σαν εσένα. Γιατί κορίτσια σαν την Αμαλία δεν βρίσκονται εύκολα ξέρεις. Είσαι αληθινή Αμαλία» χαμογέλασα.