Tula ng Buhay at Pag-ibig #Wattys2016

Pangako

Binata

Ako po ay nakatira

Sa isang lugar na lahat ay nakakakilala

Lugar kung saan halos ay maralita

Isang kahig, isang tuka kung ituring nila.

Ako po ang panganay sa aming magkakapatid

Ang ina na lang namin ang pilit na tumatawid

Sa aming tatlo na para sa kanya ay biyaya sa makatuwid

Binabangon at iniraraos anu mang buhay ang nais ihatid.

Mahal na mahal ko aking ina

Kahit gaano kahirap ay kinakaya niya

Kahit anong trabaho pinapasukan niya

Ayaw lang namin ang maagrabyado siya.

Dahil ako ang panganay sa aming tatlo

Ramdam ko ang bigat na dala-dala ng ina ko

Kaya nga kahit gustong-gusto ko

Makatapos ng pag-aaral ay iwinaksi ko ito.

Kahit ayaw ni ina na siya'y aking tulungan

Wala naman siyang magagawa kung kusang loob ko itong tinatangan

Nangako na lang akong magtatapos ng aking pag-aaral sa paaralan

Kahit magbalat pa ako ng buto maramdaman niya rin kahit konting kaginhawaan.

"Hindi mo kailangan ako ay tulungan

Anak ko ikaw ay dapat na nasa paaralan

Nag-aaral ng leksiyon mo at nakikipagdunong sa harapan

Ng iyong gurong humahaliling bilang iyong pangalawang magulang." Ang sabi niya

"Mahal kong ina

Kayo po ay huwag mag aalala

Sapagka't napagpasiyahan kong ako'y mag-aaral din kaya

Nang makatapos at mabigyan ng kaginhawaan ka." Ang sabi ko.

"Tatandaan ko yan, mahal kong anak

Huwag ka lang tatalak talak

Sa masasamang bagay na hindi ko ikagagalak

Maraming salamat, mahal na mahal kong anak." Ang sagot niya.