Dalaga:
Hindi ko alam kung bakit ganito na lamang
Ang aking nararamdaman para bang may kulang
Mahigit isang buwan na ang nakakaraan
Simula ng siya'y aking masilayan.
Kaya heto ako ngayon nagbabakasakali na makita ko siya
Sa isang lugar kung saan una ko siyang nakita
Habang papalapit ang aking sinasakyan
Hindi ko alam kung bakit iba ang aking nararamdaman.
Sinadya kong hindi buksan ang bintana ng sasakyan
Upang hindi ko agad siya magisnan
Baka kasi hindi naman siya doon mapapadaan
Kaya kahit sabik akong makita siya, sarado pa rin ang bintana ng sasakyan.
'Senyorita, dito na po tayo' ang sabi ng drayber ko.
'Saglit lang po Manong' ang tanging sagot ko.
Dahil hindi naman tinted ang bintana ng sasakyan
Sinimulan kong ilibot ang aking paningin.
At sa hindi inaasahan nakita ko siya sa di kalayuan
Kahit na kinakabahan, bumaba ako na puno ng kasiyahan
Kahit naka uniporme pa akong tingnan
Hindi naman iyon bawas sa aking kagandahan.
Pagkababa ko nakita kong nakatingin siya sa akin
Tulalang tulala siya habang ako'y papalapit sa kanyang harapan
Hindi niya siguro aakalaing siya ay aking pupuntahan
Pero bigla na lang may humablot ng gamit ko sa aking harapan.
Sumigaw ako ng 'tulong, tulong, magnanakaw' ang sigaw ko.
Nang magawi ang tingin ko sa lalaking aking pupuntahan
Nakita ko siyang hinabol ang magnanakaw ng may kabilisan
At agad naman nakuha ang gamit ko at ang magnanakaw ay kanyang binatukan.
BINABASA MO ANG
Tula ng Buhay at Pag-ibig #Wattys2016
PoetryThanks to @AnqelicDoll for the cover...