همه چیز از همون موقع شروع شد...اره من زیاد تر از حد مرز خودم رفتم و یه شوخی ساده رو جدی گرفتم
باعث گیجی خودم و خودش شدن ولی خب ای دونت گیو فاک...
یونگی : هی درست نیست چهار روز سین نزنی در حالی که چندین بار انلاین شدی..
یونگی : چرا سکوت میکنی؟
یونگی : از چه چیزی ناراحتی...من اهمیت میدم به دلیل فاکی ای که باعث ناراحتیت شده
یونگی : اصلا تو بوسان خوش میگزره...؟
یونگی : هی..جیمینا تو چرا اینقد باعث میشی حس رقت انگیزی کنم؟؟؟
یونگی :اوکی نمیخوام به خاطر این حرفم ناراحت بشی...
یونگی : تو چرا یه لحظه ادمو امیدوار میکنی و یه لحظه نا امید؟ هوم؟
یونگی : جیمین جیمین جیمین اونقد صدات میزنم که قلب سنگیت وادارت کنه بیای و جوابمو بدی...
یونگی : حرفام انچنان هم مهم نیست...ولی خب...میتونی که بهم یه سلام خالی بکنی..؟
یونگی : ما دوستیم..؟
جیمین : مزاحمی ، برو دارم گیم میزنم
یونگی : اوه فاک جیمی اصلا حواسم نبود...
اصلا حواسم نبود...من یونگیم...اره..
YOU ARE READING
You....
Fantasy(پایان یافته) معلم ادبیاتم همیشه میگفت ، مجازی ینی غیر واقعی ، و من یک دوست مجازی داشتم و کاش فقط یک دوست میموند ! ... کاپل : ⚣︎𝕪𝕠𝕠𝕟𝕞𝕚𝕟⚣︎ نویسنده : ☕︎☁︎𝕝𝕠𝕥𝕚𝕤𝕙𝕚𝕒☁︎☕︎
