It's our last day here in our house. Kakarating lang din ni Auntie Linda para samahan muna dito sa bahay si Mama habang wala kami. Kailangan na kasi namin bumalik sa city dahil bukas na ang resume ng classes namin sa Cailer U.
"Ma, magiging okay ka lang ba didto? I can stay here pa—"
"Valeri, you need to go back. Don't worry about me and Shayne. Andito si Linda para samahan ako dito sa bahay. Just promise me to finish your studies, whatever happens," pagputol ni Mama sa sasabihin ko.
I gave her a warm hug for the last time before we decided to finally leave the house. They waved their hands ay us as we took steps away from the door. I waved mine while the other one is holding Fred's hand. Nang pumasok na kami sa SUV ay pinagmasdan ko sila ulit na isa-isang pumasok pabalik sa bahay.
"Tita Lucy will be fine, as she promised," sabi ni Fred saka nistart ang engine ng kotse at pinaandar.
I grabbed my phone from my pocket and finally turned off the Disturb Mode. Saka naman nagsipaglabasan ang notifications at messages ko galing kina Camille. She was worried about me when I didn't reply to any of her messages since we left, and she knew about what happened.
"Sinabihan mo ba si Camille tungkol rito?" I asked while he's busy driving.
"No. Did she? Baka dahil kay Roel," sabi niya.
While driving, Fred told me na may kakilala ang family niya na lawyer, who can help my mother if she would bring this up to the court. Gusto ni Mama na mag-annulment, and no matter what will happen, I will support her decision. I just need to do all my best in my studies, as I promised.
Hindi ko namalayan na nakaidlip na pala ako. Paggising ko, nasa city na kami. Balik ako sa lugar kung saan nagsimula ang lahat, malayo sa probinsiya, sa lugar kung saan ko nakilala ang lalaking kasama ko ngayon.
Papunta na kami sa apartment ko nang biglang may nagring na phone pero hindi akin. It was Fred's phone, flashing a name 'Donna' on screen. "Can you hold the phone for me?" sabi niya at agad kong kinuha ang phone saka tinapat malapit sa kanya.
"Hey, Dad's looking for you. Kanina pa siya tawag nang tawag sa'yo," sabi ng babae sa kabilang linya.
"I'm driving home. Wait for me," seryoso niyang sagot bago naputol ang tawag.
Fred hasn't told me about his family, and it seems he don't want to. Gusto ko siyang tanungin pero baka pagtalunin lang namin. I've never seen so serious like this. Mukhang may kinakaharap ata siyang problema sa family niya.
Nang nakarating kami sa apartment, pinasalamatan ko siya sa lahat ng ginawa niya para sa akin. He even kissed my hand, but I see something wrong in his eyes that I couldn't figure out. I mouthed three words before finally leaving his car.
Nakarating ako sa apartment pero bago ko pa nagawang makapasok ay may napansin akong papel sa sahig pagbukas ko ng pinto. Dinampot ko 'yon at binaliktad, revealing a picture of me and Fred outside our house.
It's happening again.
***
"Valeri, I swear to God, hindi akin iyan. Kagabi pa nga ako nakauwi, how come na magawa kong ipasok iyan sa apartment mo?"
I immediately interrogated Camille after receiving the picture. Siya lang kasi yung unang naisip kong gagawin iyon at baka prank lang, pero inadmit niyang hindi siya. I have no idea, at hanggang ngayon, hindi ko pinapaalam kay Fred dahil baka mag-alala ulit iyon sa akin.
"Sorry, kala ko kasi nangpaprank ka. It just creeps me out na may umaaligid sa amin na stalker at umabot pa siya sa probinsiya namin," I said.
Palinga-linga naman ako sa paligid. Nasa gitna kami ng cafeteria at napapalibutan ng mga estudyante, as usual. "Valeri, nagiging paranoid ka na. Ano, ipapareport natin 'yan sa pulis?" sabi ni Camille.
"No, wag na. I just need the reason why sinusundan niya kami—"
Naputol ang pag-uusap namin nang dumating si Fred, kaya agad kong tinago ang picture na napulot ko sa apartment. "Hey, what's up?"
Pinanlakihan lang ako ng tingin ni Camille at nag-iwas ng tingin. Tumabi naman si Fred sa akin at pansin ang pananahimik naming dalawa. "Bakit ang tahimik niyo?"
I was about to speak nang bigla akong inunahan ni Camille. "Look, someone is stalking you and I swear, it wasn't me!"
Napalakas ata ang pagkakasabi niya kaya napatakip na lang siya ng bibig nang marealize niya.
"Is that true?" bumaling ang atensyon niya sa akin.
I sighed and grabbed the picture to show it to him. Imbes na magulat at magtaka ay nagalit siya tuloy siya. Kinuha niya ang picture at linamukot saka tinapon. "Alam ko kung sino ang may pakana nito. Just don't worry about it anymore, okay?" sabi niya at tumango na lang ako.
Nagtataka ako kung sino ang tinutukoy niya pero sana, matigilan nga niya ang pakana nito. Ang dami ko nang problema sa buhay, dadagdag pa 'to.
***
Hinatid ako ng service car ni Camille pauwi. We talked a lot of things happening in life, and she was very happy when I told her we're official. She really get over him, now that she has Roel. She's rooting for us, but her smile fades suddenly.
"Uhm, may nakalimutan pala akong sabihin sa'yo. I'm scared that you might worry about you and Fred, pero may something sa family nila. I can't further explain it anymore, sorry."
We ended our conversation as they dropped at my apartment. Mas lalo akong nangamba dahil sa sinabi ni Camille. Habang wala ako sa sarili na umaakyat sa hagdam ay bigla na man akong nakareceive ng message mula kay Papa.
He's leaving almost half a million in my bank account. Anong gagawin ko sa pera na 'to?
BINABASA MO ANG
T.S. STORIES #2: I Bet You Think About Me (Completed)
RomantizmSa pagpapatuloy ng kanyang pag-aaral sa siyudad, isang panibagong hamon ang kahaharapin ni Valeri matapos magkrus ang kanyang landas at ang nag-iisang campus crush ng Cailer U. Hindi man naging madali ang kanilang simula, nagkapalagayan naman ng loo...
