Kabus görüyorlar ve seni arıyorlar
Heeseung
Göğsü inip kalkıyordu, bacakları yanıyordu ama o şey onu kovalarken duramıyordu. Nasıl olduğunu bilmiyordu ama eğer yakalanırsa sana olanların ona da olacağını biliyordu ve...
Heeseung nefes nefese uyandı, göğsü tıpkı rüyasında olduğu gibi hareket ediyordu.
Bir rüya. Gerçek değildi.
Minnettar bir şekilde içini çekti ve tekrar uyuyana kadar seni göğsüne çekmeye hazır olarak sana uzandı.
Ama elleri sadece havayı kavradı
Gövdesi tekrar havaya kalktı ve seni bulmak için ellerini çarşafların her tarafında gezdirdi, boşuna.
Gerçekten oldu mu?
Çarşafları bir kenara attı ve hızla odadan çıktı.
Ne beklediğini bilmiyordu ama kucağında bir kase mısır gevreğiyle kanepede oturup macera zamanı izleyen sen değildin.
Ona gülümseyerek baktın
"Hey bebeğim! Uyuyamadım, bir şeyler atıştırdım. Bana katılır mısın?"
Katıldı
Jay
"Ben seni hiç sevmedim!" Sözlerinden fiziksel olarak kaçtı, yanınaki meçhul çocuk kıkırdadı. Kalbi ayakkabılarından fırlamış gibi hissediyordu. Niye? bunu neden yaptı-
Gerçekten uyanmadan yataktan fırladı
Gerçekten bir rüya mıydı? Onu tutacak tek şeyin sen olduğunu biliyordu, böylece cehennem manzarasının tam kafasının içinde olduğundan emin olabilirdi.
Yatağın üzerinde dikkatli bir şekilde sürünerek elini saçına değdirmek için uzandı.
Ama sadece yastığının yumuşaklığına dokundu. Daha iyi bakmak için ışıkları açtığında, battaniyenin dağıldığını, vücudunun yatakta olmadığını gördü.
Hayır. Hayır, bu gerçek değildi, hala rüya görüyor.
Senin tanıdık formunu umutsuzca arayarak koridora doğru yürüdü.
Banyo kapısı açıktı, kimseden yoksundaha ileri giderken biraz tökezledi ve omzuna dokunan bir el onu sabitledi.
Bir el?!
Aceleyle arkasını döndü ve seni gördü ve hayatı boyunca hiç bu kadar rahatlamadığına yemin etti.
Ona endişeyle bakarken elinde bir bardak su vardı
"İyi misin?"
"Tamamen iyi"
Jake
Sessizlik. Karanlık. Üzerine bastırıyordu, boğulmasını ister gibi üzerine yaklaşıyordu. Ağzı açıldı, çığlık atmaya çalıştı ama nafileydi. Ses çıkmadı. Duvarın izini sürdü, birini aradı, kimse...
Üst bedeni yataktan fırladı, çarşaflar kucağına düştü
Zihninde tamamen ve tamamen yalnız olmanın hatırası yanıp sönerken içini bir ürperti geçti.
