စကားပြောပြီး hyung
က အိမ်ပေါ်သို့တက်သွားသည်။ကျွန်တော် အိမ်တော်သို့သွားရန်ခြံထဲမှာ လမ်းလျှောက်နေစဉ် အသံတခုကြားလိုက်သည်။လမ်းလျှောက်သံ။နည်းနည်းလဘ်းမှောင်စပြုနေပြီဖြစ်၍ ဟိုဘက်ဒီဘက်လှည့်လိုက်သည်။မျက်နှာ အနီးကပ်ကြီး ရောက်လာသောမျက်နှာတခု။
"အမယ်လေး...."
"ha ha 🤣"
"Jungkook !!!! နင်....."
"ဘာလို့အဲ့လောက်တောင်လန့်တာလဲ ဒီလောက်ချောတဲ့ရုပ်ကို"
"လန့်မှာပေါ့ ရုပ်ကဆိုးရဲ့ ငါလန့်ပြီးသေသွားရင်ဘယ်လို့လုပ်မလဲ ငါသေသွားရင် နင့်နားမှာဘဲနေမှာနော်"
"အမယ်လေး ဒီလောက်နဲ့တော့မသေနိုင်ပါဘူး အပိုတွေက"
"ဟွန့် ရုပ်ကိုက ဒါနဲ့ jimin shi နဲ့ရော အဆင်ပြေရဲ့လား "
မျက်နှာအရိပ်အကဲကိုကြည့်ပြီးမေးကြည့်လိုက်တော့ မျက်နှာက ပျက်ပြီး စူပုတ်ထားတယ်။
"ဟွန့် မပြောချင်ဘူး အမြင်ကတ်တယ် ဧည့်သည့်ဖြစ်ပြီးဧည့်သည်လိုမနေဘူး"
"ဟဲ့ အော် နင်ကလည်း သည်းခံလိုက်ပါ နောက်လည်းတူတူနေရမှာဘဲကို နောက်ကျမှ သဘောကျပါရဲ့လာမပြောနဲ့နော် ဟိုက ချစ်ဖို့ကောင်းပါတယ် လုံးလုံးလေး"
"ဘာမှသဘောမကျဘူး ပိုတောင်အမြင်ကတ်အုန်းမှာ နောက်ကျရင် ဘာမှချစ်ဖို့မကောင်းဘူး အဲ့လုံးလုံးလေးကို မြို့ရောက်အောဂ် ကန်ထုတ်လိုက်မယ်"
Moe လည်းခေါင်းခါကာ ။မနိုဂ်ဘူးဒီတယောက်ကို ။
နှစ်ယောက်သားပျော်ပျော်ရွှင်ရွှင်ဖြင့် ခြံထဲလျှောက်လာကြသည်။ဆော့ကြပြီး Jungkookက Moe ရဲ့လည်ပင်းကို အနောက်ကနေ လက်ဖြင့်ချုပ်က ဆော့နေကြသည်။အိမ်ထဲရောက်တော့
-
-
-
-
-
-
-
-
-
-
-
-
--
-
-
-
-
-
-
-
Jimin က မျက်နှာကို ခပ်တည်တည်ဖြင့်ထားကာ လက်ပိုက်ပြီး နှစ်ယောက်ကိုကြည့်နေသည်။နှစ်ယောက်သားရီနေရာကနေရပ်သွားပြီး Moe Jungkook မျက်နှာကိုကြည့်လိုက်တော့ မျက်နှာတည်ကြီးဖြင့်ကြည့်နေသည်။
Moe အထင်လွဲလို့မဖြစ်ဘူးဟုတွေးကာ jimin နားသို့သွားလိုက်ပြီး
YOU ARE READING
ပန်းရောင်လေးနဲ့ကျွန်တော်
Romanceသူ့ကိုစစချင်းမြင်တော့ အမြင်ကတ်စရာ ပုပုသေးသေးနဲ့ နှင်းဆီပန်းလေးလို ရဲနေတဲ့ နှုတ်ခမ်းနဲ့ စွာလန်နေတဲ့နှုတ်ခမ်းဖူးဖူးလေးကိုဘဲ အမြင်ကတ်လား။ရီလိုက်ရင် ပိတ်သွားတဲ့ မျက်နှာလုံးကိုဘဲလား။လက်သေးသေးလေးတွေကိုလား မသိတော့ပါဘူးဗျာ။အမြင်ကတ်တယ် ခင်ဗျားကြီးကို ....😏...