ပန်းရောင်လေးနဲ့ကျွန်တော်

Part 22

အိမ်တော်ကြီး၏ဧည့်ခန်းခန်းထဲတွင်တိတ်ဆိတ်ငြိမ်သက်စွာ၊အပ်သံမှမကြားအားလုံးငြိမ်သက်နေသည်။ထိုချိန်အသံတခု

အဖွား:"ကယ် ဘယ်လိုဖြစ်နေကြတာလဲ စောစောစီးစီး ဖြေကြအုန်း"

အဖွားကငြိမ်သက်နေတဲ့တယောက်ချင်းဆီကိုကြည့်ပြီးမေးလိုက်သည်။တယောက်မျက်နှာတယောက်ကြည့်နေကြပြီးမျက်နှာ‌ေတွက အင်တင်တင်နဲ့ဘာစကားမှမပြောကြ။အဖွားလည်းစိတ်မရှည်တော့ဘဲထအော်လိုက်မိသည်။

အဖွား:"ကယ် မင်းတို့ကို ငါမေးနေတယ်လေ!!"

ထိုသို့ထအော်လိုက်မှာသာစကားသံတခုထွက်လာသည်။

Moe:"အဖွား ဘာ ဘာမှမဟုတ်ပါဘူး ဒီတိုင်မနက်စောစောလိုက်နိုး လိုက်နိုးကြတာပါ "

Jungkook:"ဟုတ် ဟုတ်တယ်အဖွား"

Moe ပြောမှသာအနောက်ကနေသံယောင်လိုက်ပြီးပြောကြသည်။ဘာဘဲဖြစ်ဖြစ်၊တခုခုဆိုတယောက်မှတုတ်တုတ်မ လှုပ်ကြ Moe ကဘဲ အမြဲအရင်စဖြေရှင်းရသာ်။

အဖွား:"ဒါဆို Jin မင်းကဘာလို့ အားကြ‌ီးနဲ့ အကျယ်ကြီးအော်နေရတာလဲ"

Jin:"အ အဲ့တာ အဲ့တာက"

အဖွားမေးတော့ Jin hyungလည်း အတတဖြင့်ထစ်နေလေရဲ့။jungkook ကတိုးတိုးလေးကပ်ပြီးပြောနေသည်။

*အဲ့တာ hyung အကျယ်ကြီးအော်လို့ဖြစ်တာ*

*လန့်လို့အော်တာပေါ့ကွ*

အဖွားလည်းနှစ်ယောက်သားတွတ်ထိုးနေတာကိုကြည့်ပြီး မျက်စိဆံပင်မွှေးစူးလာကာ ထပ်ပြောလိုက်သည်။

အဖွား:"ကယ် ကယ် ထားပါတော့ ဘာမှမငြင်းကြနဲ့တော့ အားလုံး တယောက်တခွန်းပြောကြ"

အဖွားကပြောတော့ အကုန်လုံးခေါင်းငုပ်သွားကြသည်။

Moe:"ဟို ကျွန်တော်ကလေ နိုးတာနဲ့ လေ့ကျင့်ခန်းလုပ်ပြီးထွက်လာတာ။အဲ့တာကိုjungkook ကလာပြီး jimin hyung ပျောက်နေလို့လာရှာပေးပါဆိုလို့ အဲ့တာနဲ့ လိုက်မေးကြည့်တာ"

Moe ကပြောလိုက်တော့ jimin မျက်လုံးပြူးသွားကာမျက်မှောင်ကျုံ့ပြီးစဉ်းစားနေမိသည်။

Jungkook:"ကျွန်တော်ကတော့ moeပြောတဲ့အတိုင်းဘဲ ဟီးဟီး"

အဖွားကမျက်စောဂ်းထိုးပြီး jimin ကိုမေးကော့ပြတော့ ကြောင်တောင်တောင်လေးဖြင့်