- ბებია - იუნგი დედადედოფლის ოთახში შევიდა ქალსაც მაშინვე სახე გაებადრა.
- ჩემო ბიჭო როგორ ხარ?
- კარგად ბებია, ძალიან მომენატრეთ - ქალი ბიჭს ჩაეხუტა და იქვე დაჯდა, იუნგიმაც როგორც ბავშვობაში იცოდა ბებიასთან მიირბინა და მუხლებში თავი ჩაუდო.
- რამდენი დრო გავიდა, მომენატრა ეს ყველაფერი როგორ გედო ჩემს მუხლებზე თავი, როგორ ლაპარაკობდი გაუთავებლად ათას რამეზე და როგორ გეძინებოდა ჩემს მუხლებში სანამ მე შენ ბზინავ თმაზე გეფერებოდი.
- მეც ბებია.....მიხარია რომ ისევ შემიძლია ასე ვიყო შენთან.
- კარგი იქნება მინი რომ აქ იყოს - ბიჭი დედის გახსენებაზე უბრალოდ წამოჯდა და ბებიას ხელები მოკიდა.
- დედოფალთან დაკავშირებით რამე საეჭვო ხომ არ შეგიმჩნევიათ??
- რას გულისხმობ იუნგი?
- ბებია მე აქ გასართობად ან იმისთვის არ ჩამოვსულვარ რომ ეს სასახლე მომენატრა, ჩამოვედი რათა ჩემი ძმები და მამა დავიცვა!
- დედოფლისგან?
- ყველამ კარგად ვიცით დედოფალი რისთვის ბრძოლობს.
- იუნგი....
- რამე იცით??
- არა...სრულებით არაფერი.
- კარგით, გასაგებია.
- იუნგი იქნებ აქ დარჩე და საცოლე შეარჩიო?
- ჩემი საცოლე შერჩეულია ბებია - გაეღიმა ბიჭს - ძალიან ძალიან ლამაზი საცოლე მყავს.
- მართლა??
- დიახ, ასეა.
- დედოფალს უნდა რომ ელა ჯინის რჩეული გახდეს, თუმცა ელა უკვე ერთ-ერთმა პრინცმა დაიკავა.
- ვინ?
- ჯერ არ ვიცი, მეფეს არ სურს ვინმემ იცოდეს - ამაზე ბიჭს ჩაეღიმა და კედელს შეხედა.
∆
- არეუმ? - კვლავ ნაცნობი ხმა!
- ჯანდაბა! - ჩაილაპარაკა არეუმმა და წასვლა სცადა როცა კვლავ დაიჭირეს.
![](https://img.wattpad.com/cover/286800616-288-k958246.jpg)
YOU ARE READING
ალისფერი სისხლი (დასრულებული)
Historical Fictionთავზე ტომარა ჩამოცმული ახალგაზრდა ასულები რომლებსაც ხელებიც და ფეხებიც კი შეკრული ჰქონდათ, წამებით ფეხშიშველი მოჰყავდათ ტყეში თან უყვიროდნენ და მთელი ძალით როზგავდნენ. ∆ - სასახლეში იპარებოდი? - გაკვირვებულმა იკითხა ელამ - როგორ ბედავ? - შენ კი სას...