တစ်ချို့အရာတွေ ဆုံးရှုံးသွားပုံက အသံမကျယ်ဘူး၊ သရုပ်မပျက်ဘူး။ နေထိုင်လာရင်း လှည့်ပြန်ကြည့်လိုက်တော့မှ သြော်.. ဒီနေရာမှာ ရှိမနေတော့ဘူးပဲလို့ သတိထားမိပြီး ကိုယ့်လမ်းကိုယ် ဆက်လျှောက်သွားရတာမျိုးပေါ့။
×
အယ်ရီ အူချီနာဂါ။
ဂျီမင်းရဲ့ ဆယ်ကျော်သက်ဘဝကို အတူဖြတ်သန်းခဲ့တဲ့ တစ်ဦးတည်းသော မိန်းကလေးသူငယ်ချင်း။ အတူသွား၊ အတူစားသောက်ခဲ့ပြီး သူ့အိမ်ကိုယ့်အိမ် အလည်အပတ် သွားရောက်ကြတဲ့ ဆက်ဆံရေး။ ဒီလိုမျိုး နီးကပ်နေရင်းကနေ ဘာကြောင့်ဝေးသွားတာပါလိမ့်။
ဂျီမင်းတွဲခဲ့ဖူးတဲ့ ယောကျ်ားလေးတွေနဲ့ နောက်ကွယ်မှာဖောက်ပြားလို့လား ဒါမှမဟုတ် အနားကပ်ပေါင်းပြီး ဂျီမင်းအကြောင်း မဟုတ်တဲ့သတင်းတွေ လျှောက်ဖွလို့များလား။
မဟုတ်ဘူး။ ဒါတွေ တစ်ခုမှမဟုတ်ဘူး။
သူမတို့နှစ်ယောက်က ဒီတိုင်းဝေးသွားတာ။
လက်ညှိုးညွှန်စရာ အကြောင်းပြချက်ရယ်လို့ တိတိကျကျမရှိဘဲ စကားတွေမပြောဖြစ်တော့ဘူး။ စာလည်းမပို့ဖြစ်တော့ဘူး။ တွေ့လည်းမတွေ့ဖြစ်သလို မျက်နှာချင်းဆိုင် တည့်တည့်တိုးရင်တောင် မမြင်ချင်ယောင်ဆောင်ပြီး ကိုယ့်လမ်းကိုယ်သွားကြတဲ့ သူစိမ်းတွေဖြစ်သွားတာ။
အခုလို စားပွဲတစ်ဝိုင်းထဲမှာ ညစာအတူစားတဲ့ အခြေအနေမျိုး ပြန်ရောက်လာလိမ့်မယ်လို့ ဘယ်တုန်းကမှ မတွေးခဲ့ဖူးပါ။
မိဘတွေကတော့ ဘာမှမသိ။
"ဆိုတော့ အယ်ရီ၊ သမီးအဖွားရော ဘယ်လိုနေသေးလဲ"
"အဖွားက နေကောင်းပါတယ်၊ သူ့ကျန်းမာရေး စိတ်ချရတယ်ဆိုလို့ သမီးလည်း ကိုရီးယားကိုပြန်လာတာ၊ မဟုတ်ရင် ဂျပန်မှာပဲ နေဖြစ်သွားတော့မှာထင်တယ်"
အမေက ခေါင်းတငြိမ့်ငြိမ့်ဖြင့် အယ်ရီ့စကားကို နားထောင်သည်။ ရံဖန်ရံခါလည်း ပန်းကန်ထဲသို့ ဟင်းများ ခပ်ထည့်ပေးတတ်သည်။

VOCÊ ESTÁ LENDO
Happened
Fanficလူတိုင်းက တစ်စုံတစ်ခု၊ တစ်နေရာရာ၊ တစ်ချို့အဖြစ်အပျက်နဲ့ တစ်စုံတစ်ယောက်တို့ကို မေ့ပစ်နိုင်ဖို့ ကြိုးစားနေကြတာပါတဲ့။