Happened

Final Episode

ဒီခရီးက ဘယ်အချိန်မှဆုံးမယ် ​သေချာမသိဘူး။ ဒါ​ပေမယ့် မင်းနဲ့အတူတူ​ ​လျှောက်သွားချင်တာ​တော့ ​သေချာပါတယ်။

X

အိပ်မက်ကနိုးလာ​တော့ မင်​​ဂျောင်း​ဘေးမှာ အစ်မထိုင်​နေတယ်။ မျက်လုံး​တွေကို မှိတ်ထားပြီး ​ခြေ​ထောက်​​တွေလည်း ချိတ်ထားရင်း​ပေါ့။ သူ့ပုံစံက ​​အေး​အေးလူလူပါပဲ။ ပင်လယ်ဘက်ကလာလို့ ဆားနံ့​ရော​နေတဲ့ သဘာဝ​လေ​ပြေ​တွေကို ​သေချာခံစား​နေပုံရတယ်။

မင်​ဂျောင်းလည်း သူ့လိုထိုင်​နေရင်းက အိပ်​ပျော်သွားတာပါပဲ။ ဒါ​ပေမယ့် သူ့​လောက် စမတ်မကျ။ သာမန်လူ​တွေအတွက် ကြည့်မ​ကောင်း​လောက်တဲ့ အ​ခြေအ​နေမျိုး​တွေက သူကြုံရပြီဆိုရင် ​မော်ဒယ်လ်ဆန်ဆန် အနုပညာဆန်​ဆန် မျက်လုံးထဲကြည့်​ကောင်းသွားတာမျိုး။

​ငေးကြည့်​နေရင်း ဘာ​တွေ​တွေး​နေမလဲလို့ သိချင်လာတယ်။ မျက်လုံး​တွေမှိတ်ထားတဲ့အခါ ​အေးချမ်းမှုတစ်ခုကို သူ့မျက်နှာ​ပေါ်မြင်ရတယ်။

"အချစ်က ပင်လယ်သမုဒ္ဒရာနဲ့တူတယ်တဲ့ "

မင်​ဂျောင်းအကြည့်​တွေကို ခံစားမိတဲ့အလား အစ်မက ​ရေရွတ်တယ်။

"တစ်ချို့လူ​တွေက ​ရေ​ကြောက်တယ်၊ ဘာရှိ​နေမယ်မှန်း မမြင်မ​တွေ့ရတဲ့ ခပ်နက်နက် ပင်လယ်ထဲ လက်ပစ်ကူးရမှာ​ ကြောက်ကြတယ်၊ တစ်ခုခုလွဲ​ချော်သွားရင် ဟိုးသမုဒ္ဒရာ​အောက်​ခြေအထိ နစ်မြုပ်သွားမှာကိုး၊ ဘယ်​တော့မှလည်း အလင်း​ရောင် ပြန်မြင်နိုင်​တော့မှာမဟုတ်ဘူး​လေ"

ဒီ​နောက်​တော့ သမုဒ္ဒရာနဲ့တူတဲ့ သူ့မျက်လုံး​တွေ ပွင့်ဟလာပြီး မင်​ဂျောင်းရှိရာဘက် မျက်နှာမူတယ်။

"အ​ဝေးက​ လိုက်ကြည့်​နေခဲ့တုန်း မင်းလည်း အဲ့လိုနစ်မြုပ်သွားမလားလို့ အစ်မ စိုးရိမ်ခဲ့​သေးတယ် မင်​ဂျောင်း"

မင်​ဂျောင်း နှာ​ခေါင်းရှုံ့လိုက်ပြီး -

"အယ်ရီနဲ့ပြတ်တုန်းက ကျွန်မ အဲ့​လောက်​တောင် ပုံပျက်ပန်းပျက် အသည်းကွဲ​နေခဲ့တာလား"