Son Çare

2.BÖLÜM

Gözlerimi ağır ağır açıp, pencereden içeriye vuran güneşin ışığı gözüme gelince, tekrar gözümü kapatıp,uyumak istedim. Yada ben bir saate bakayım ondan sonra uyurum diye düşününce elim çekmeceli dolabın üzerinde ki telefona gitti. Saat 11:30'du. Baya uyumuşum ya. En iyisi yatakdan kalkmak olacak. Yatağımdan kalkıp ve elimi yüzümü yıkamam için banyo aramaya koyuldum. Daha yeni olduğum için yani şey buraya yeni yerleştiğim için pek fazla yerlerini bilmiyordum. Kapıyı açtım ve öylece uzunnn koridora baktım. Acaba ne taraftaydı ki. Filmlerde genellikle böyle koridorların solunda oluyordu. Bi bakmam lazım. Kendi kendime bu düşündüğüme nedensizce güldüm. Sonrada koridorun sonuna doğru gittim. Evet sağda ve solda bir kapı vardı.

"Hımmm sağdakini açayım en iyisi".

Dedim veee

"Oleyyyy!"

banyoyu buldum. Sanki bir şeyler keşfetmişim gibi heyecanlı olmama ne diyorsunuz. Neyse neyse....Banyoya girdim ve elimi yüzümü yıkayıp odama tekrar geri döndüm. Üstümü değiştirip salona geçtim. Salona geçtiğimde Ayşe teyzeyi gördüm.

"Günaydın Ayşe teyze."

"Günaydın kızım. Gel yanıma otursana."

Ayşe teyzenin öyle demesiyle yanına oturdum. Onun o masumca gülüşünü gördüğümde içimde bir ferahlık oluştu.

"Nasıl kızım rahat uyuyabildinmi"

"Evet Ayşe teyze Allah sizden razı olsun. Her şeyi çok güzel düşünmüşsünüz."

"Ne demek kızım yeterki sen mutlu ol. Her şey de gönlünce olur..."

"Her şey sizin sayenizde. İyi ki varsınız."

dememle kapı zili çaldı. O benim geldiğim gün kapıyı açan kız galiba buranın yardımcısıydı. Zilin çalmasıyla kapıyı açmaya gitti. Kapıdan içeri giren Fatma teyzeyi görünce hızlıca ayağa kalktım ve koşarak boğazına sarıldım. Özlemiştim...Yetimhanede derdim olduğunda direk onun yanına gider, içimi dökerdim. Şimdi de onu karşımda görünce çok mutlu oldum. Elinden tutup Ayşe teyzenin yanına geçtik. Ayşe teyzeyle tokalaşıp oda kanepelerden birine oturdu.Başladı o sesine hasret kaldığım Fatma teyze konuşmaya;

"Eeee nasılsın abla?"

"İyiyim Fatma sen nasılsın?"

"Çok şükür bende iyiyim ablacığım. Eeee Yaren sen nasılsın kızım?"

"Bende iyiyim Fatma teyze. Seni sormalı. Ben gittikten sonra yurtta neler oldu, neler yaşandı anlat bakalım."

"Sen gittikden sonra yurttaki neşede gitti be kızım. Sen olduğun zaman en azından neşemiz yerindeydi."

"Ya Fatma teyze öyle deyip beni de üzme. Sizden kopamayacağımı çok iyi biliyorsunuz ama mecburuz işte."

"Öyle kızım tabiki de."

"Eeee benden sonra giden oldu mu?"

"Evet kızım bugün yetimhaneden Esranur'da ayrıldı. Onun da sana çok selamı var. Mutlaka telefonu olduğu zaman bana ulaşsın dedi. Galiba sana numarasını vermiş."

"Evet Fatma teyze verdi. Ama daha arayamadım hiçbirini.Bugün ararım."

"İyi olur kızım. Sizler birlikte büyüyüp, birlikte el ele oldunuz. Aranızı sakın bozmayın."

"Olurmu öyle Fatma teyze. Tabiki de bozmam. Her saat aklımdalar zaten."

"İyi kızım ya. Sevindim buna. Diğer kızlar gibi değilsin en azından."