YENİ MAHALLE -BXB

Otuz altı

Batu'nun dışarı çıkışından sonra Harun şaşkınca yanıma oturmuş hiçbir şey söylememişti. Bir kişinin daha üzerime gelmesine katlanamayacağım için Harun'un sessiz kalmasına mutlu olmadım desem yalan olurdu.

Onların öğrenmesi şu an umurumda olan son şey bile değildi. Canım öyle çok yanıyordu ki Batu eğer istiyorsa gidip herkese söyleyebilirdi yine umursamazdım.

Ben sakinleşmiş bir şekilde iç çeke çeke sandalyenin üzerinde otururken Harun hala duyduklarının şokuyla ara sıra bana inanamıyormuş gibi bakıp tekrar önüne dönüyordu.

"Harun abi!" Ece'nin endişeli sesini duyunca Harun da ben de anında ayaklandık. Buraya doğru koşuyordu ve o da ağlamaktan helak  olmuşa benziyordu. Nefesimi tuttum. "Nereye yetişeceğimi bilmiyorum abi." Ağladığı için zar zor konuşuyordu. "Abimin kalbi durunca bir yandan annem bayıldı, diğer yandan babam fenalaştı. Şimdi abimin durumu daha iyi ama diğerleri kötüleşti. Yardım et bir şey yap."

İlk sözlerinden sonra devamını duyamamıştım. Kulaklarım çınlamaya, ve bütün vücudum zangır zangır titremeye başladı. Şimdi de gözlerim kararıyordu.

'Abimin kalbi durdu'

Kulaklarım uğuldarken anladığım kadarıyla Harun Ece'ye bir şeyler söylüyordu. Yanı başımda olan adamın sesi sanki kilometrelerce uzaktan geliyormuş gibi hissediyordum.

Birden kolumdan sertçe çekildim ve sürüklendim, çok kısa bir mesafe sonra sırtım duvara yaslanmıştı. Düşmeyeyim diye iki kolumdan da tutuyordu beni Harun.

Bana bir şeyler söylediğini duyabiliyordum ama anlayamıyordum. Muhtemelen sakin olmamı söylüyordu ama söylediklerini ayırt edemiyordum bile.

Zar zor birkaç kelime seçebilmiştim söylediklerinden. "Emanetsin sen," dediğini anlamıştım endişeli gözleriyle. Kendimi zorlayarak derin derin nefesler almaya ve gözlerimi kapatıp sakinleşmeye çalıştım.

Görüşüm netleşirken gözlerimi kırpıştırdım. Kulaklarımdaki çınlama da kaybolmuştu, sanki her şey normale dönmüş gibiydi. Sakinleştiğimi görünce rahatlayarak derin bir nefes aldı Harun. "Kenan iyi," dedi titreyen bir ses tonuyla. O da kötüydü, ama başkaları için kendini ikinci plana atmayı başarabiliyordu en azından. Keşke ben de onun gibi olabilseydim. "Bak sakin ol, seni de kaybetmeyelim. Kenan'la aranızda ne geçti bilmiyorum, Kenan iyileşene kadar umurumda da değil zaten ama gözünü seveyim o gözünü açana kadar kendine mukayyet ol. Hangi birinizle ilgileneceğimi şaşırdım lan!"

Burnumu çektim. "Kenan iyi mi dedin sen?"

Kollarımdaki ellerini çekerek kafasını salladı. "İyi tabi." Dişlerini sıkıp beni baştan aşağı süzdü. Şaşkınlığını tam olarak atlatamamıştı. "Her seferinde kendini böyle kaybedemezsin Ömer, bu sefer şanslısın kimse görmedi şu halini. Topla kendini, dikkat çekiyorsun."

İnsanlar anlamasın diye resmen bana üzülmeyi bile yasaklamışlardı..

Çaresizce kafamı salladım. "Tamam, üzülürken dikkatli olurum."

Harun'un bakışları sol arka tarafıma doğru kaydığında refleksle ben de oraya döndüm. Batu kaşları çatık bir şekilde Harun'la ikimize bakıyordu. Gözlerini devirerek yanımıza doğru adımladı.

"Bir de sitem ediyor," diye mırıldandı kendi kendine ama Harun da ben de duymuştuk. "Yunus amca daha bugün affetti Kenan'ı, senin yüzünden daha affettiğini öğrenemeden bir kere daha mı baba yokluğu çeksin adam? Dikkat çekmeden üzülmek bu kadar zor olmamalı."

Ben daha ne olduğunu anlamadan Harun Batu'yu yakalarından kavradığı gibi yanımdaki duvara yasladı. "Şu çeneni kapat artık," diye tıslayıp bir kez daha çarptı Batu'nun sırtını duvara. Şaşkınlıktan ağzıma avucumu bastırmıştım. "Kenan'ı bu kadar çok düşünüyorsan gözünü açana kadar sussaydın ya!" Harun kaşlarıyla beni işaret ettiğinde, Batunun afallamış bakışlarıyla göz göze geldik. "Görmüyor musun lan şu adamın halini, şu durumda söylenecek laf mı bu şimdi? Kenan'ın hiç mi hatırı yok üzerinde, bir de adamın kardeşini isteyeceksin sözde."

Sakinleşmek için derin bir nefes aldı ve daha alçak bir sesle devam etti. "Herkesin sinirleri bozuk, susayım diyorum ama yok olmuyor. Kenan senin şu davranışlarını görse değil kardeşini, günahını vermez lan sana." Şaşkınlıktan dili tutulmuş Batu'nun yakalarını bırakıp derin bir nefes aldı ve kendi yakasını düzeltti. "Olanı biteni Kenan'ın ağzından duyana kadar adam akıllı davranacaksın Ömer'e Batu, ayrıca hiçkimseye bir şey söylemeyeceksin. Yoksa o kafanı kırarım."

Kısa ama Harun'a aşık olunmalık bir bölüm 🥰🥰