Our Author (Completed)

Chapter 27

Yael's POV

Ngiting-ngiti ako habang tumutugtog ng gitara at rine-record ang kantang ginawa ko para kay Esther. It's a short song, but I expressed almost everything there.

When I said that I like her, but not the romantic type of liking, I think I was just kidding. Goodness, what's happening to me? I never really felt this feeling before, but I am not dumb to be unaware. I'm a writer of romance novels after all.

I stopped strumming the guitar when I heard a knock from my door. Imposibleng si Esther 'yon dahil kaka-text n'ya lang sa 'kin at sabi n'ya ay nakauwi na s'ya. Sinunod namin ang bilin ng Papa n'ya. Wala pang alas dos ay nakauwi na s'ya.

I sighed before forcing myself to stand up and open the door.

I was stunned for a few seconds after opening the door.

My mouth opened and closed, looking for the right words to utter. “P-Papa?”

He smiled. He never did that when I was still living in our house. “I'm glad to see you, son. Tama nga ang Mama mo, ang laki-laki mo na.”

Nawala agad ang gulat sa sistema ko at napalitan ng inis, lungkot, at pagkabahala. “Bakit po ba kayo nandito? Wala po kayong mahihita sa 'kin.”

“I want you to pack your clothes now and go back to our house,” nawala na ang ngiti sa mga labi n'ya. “Dahil ayaw mong sumama sa Mama at Ate mo, ako na mismo ang pumunta rito.”

I laughed in disbelief. “Ilang taon na kong wala sa poder n'yo tapos bigla kayong babalik sa buhay ko ng sunod-sunod? I won't thank you for the offer. I don't appreciate it.”

“You and your mouth, Yael,” Tumalim ang mga titig n'ya sa 'kin. “Ama mo ako kaya kapag sinabi kong uuwi ka na, uuwi ka na.”

“I am living my life in peace now. Stop this nonsense, Papa. Hindi ako uuwi,” I smiled. “Hindi po ba binigyan n'yo pa ako ng pera bago ako lumayas sa bahay? I used that perfectly.”

Nagdilim lalo ang itsura n'ya. “I don't want to do this, but you're being irrational, Yael.”

Nagulat ako nang may apat na lalaking pumasok sa apartment ko. “What the hell?!”

I was about to scold them, but my anger turned into coughs of pain.

One man punched me in the stomach making me lose my energy to stand. Fuck!

May dalawang lalaki na humawak sa 'kin at pilit akong linalabas ng apartment ko. I tried to scream, but I only received another punch on my stomach.

I coughed a bit of blood. Shit, he's now using force. He's fucking desperate!

“Ingatan n'yo ang anak ko,” rinig kong sabi ng walang kwenta kong ama. “He still have some business to handle at siguradong magagalit ang Mama n'ya sa 'kin kapag nalaman n'ya 'to.”

I tried to break free, but I only screamed in pain. Humihigpit ang hawak sa 'kin no'ng dalawang lalaki habang hinahatak nila ako. They dragged me out of my apartment unit.

I tried screaming for help, but no one was there to help me. Just like the old times...

Esther's POV

Katatapos ko lang mag-send ng mga information na hiningi sa 'kin ng mga kagrupo ko para sa isa naming subject. Nang umuwi ako kanina galing sa apartment ni Yael ay iyon na agad ang bumungad sa 'kin. I don't mind doing it right away. Ayaw kong maging pabigat sa grupo namin.

Nagluto na ko ng ulam para sa sarili ko. Sabay na raw kasing kakain sila Mama at Papa bago sila umuwi. Magde-date daw sila.

Tinabi ko na muna ang ulam na linuto ko. Sa kwarto na muna ako. Gagawa ako ng chapter bago maghapunan.