Caught in your Labyrinth (Unedited)

Chapter 41

A week after that incident, I decided to avoid him. Kahit saan, hindi ko dapat siya makasalubong. Kaya heto ako, kung may kailangan sa akin si Tita Sylvia kay Tito Franco ko inaasa.

My only goal is to make that contract finally signed para naman matahimik na ako. At isa pa, namimiss ko na ang mga kaibigan ko sa States.

They keep on calling ang messaging me if how am I here in the Philippines. Kung maayos lang ba ako, kung wala bang pinoproblema... I appreciated them.

But suddenly, naalala ko 'yong dalawa kong best friend na hindi ko na pinapansin. Sa totoo lang, nasasabik na ako makita silang muli. Mayakap. Kausapin tungkol sa naging pag-alis ko. Gusto kong magpaliwanag sa kanila ng masinsinan.

Pero naduduwag ako sa isipang may poot sa kanilang puso. Palagi ko pa naman sila pinapakilala na parang kapatid ko na rin kung ituring sila. I was so proud of them. I was so happy when an idea always popping inside my head that they are my best friend I could trust.

Pero ngayon? Natawa ako nang pagak. I don't think they can trust me again. To accept me again with my other new friends. I bet they'll feel I betrayed them for having other friends.

It's the same feelings to see your lover having other concubine. 'Yong ginagamit ka lang pampubliko. To earn compliments from them. To earn heartwarming sayings.

Ngayon nasa isang hindi masyadong kilalang restaurant ako kumakain. I lifted my spoon to eat. Paminsan ay sumusulyap sa mga taong dumadaan, nagtatawanan, nag-uusap at kung ano-ano pa.

I looked so lonely here. Limang tao lang ang nakikita kong kumakain sa loob at naaawa ako sa may-ari nito. But I think this is one of the plans of the Lord. May malaking matatanggap ang owner nito, sigurado ako do'n.

Using my index finger, I wiped the edge of my lips. Habang ginagawa ko 'yon ay umangat ang ulo ko and then I paused. Napatitig ako kay Evan-- No, he's Marcus. He's not my Evan anymore. And looked at him with other woman's arm on his bicep.

They looked happy. Nasa labas pa lang sila ng isang store at tinitignan ang mga mannequin na suot ang mga mamahaling gamit. One of the designer brands ang store.

Inipit ko ang mga labi at unti-unting umayos ng upo. They went inside and someone approached them. Hindi ko magawang ipagpatuloy ang ginagawa.

Nahihipnotismo ako sa kanila na siyang nagdudulot ng kung anong bagay sa dibdib ko.

Stop it!

Siya siguro 'yong Rachel na pinakasalan ni Marcus. Nilukob ng kung anong bagay ang puso ko. Isa ba 'to sa mga plano ni Rachel para perahan si Marcus? I think, she's satisfied with that contract.

Hindi pa rin ako makapaniwala na mas naunahan ako nito kahit na mas nauna kaming makipagmeet kay Mr. Marcus Conzuelos.

Inubos ko ang pagkaing natira at kaagad na sinakop ang mga gamit. I took my white Michael Kors handbag and left. Tinangka ko talagang dumaan sa store at pumasok. Damn it. Ano 'to?

Pagpasok ko ay taas-noo kong hinarap ang isa sa mga naga-assist sa costumer. With my white halter vneck jumpsuit na may gold belt, gold loop earrings and gold minimal necklace. Sino ang hindi kakabahan kung sa porma ko pa lang malalaman nang mayaman ako.

The crew smiled with respect. "Good afternoon, Madame. What can I help you?"

I raised my small grin when they looked at me. I smiled to the girl crew and told him what was the latest product so I could see and if it got my attention I'll buy it without second thoughts. So the girl guided me toward the glass box.

The product was inside of it. Kumislap ang mga mata ko nang makitang napakaganda niyon!

"Get this for me. I'll buy it," sabi ko kaagad sa babae.