Merhaba biz geldik.yeniden başlamaya,anlayamadıklarımı umut ederek anlatmaya...
Bazen susuyorum,neden?diyorum bizler sadece bu hikayeleri nerden hisederek yazıyoruz?
Sonra biliyor musunuz ne oluyor?anlamsız bir paradoks ve her şey böylece birbirine karışıyor.
Neyse yeni bölüm geldi bol yorum yapmayı unutmayın🌈
#suzan hacgarip ve çağan Şengül-sancı
Kıyametim
Yüreğimi açsam bilir misin ne kadar acı çektiğimi?dilime söylesem anlatır mı sana sabaha kadar suskun ihanetimi?
Gözlerimi kırpıştırarak Açtığımda sadece onu gördüm.ben her zaman onu görüyordum.
Yüzü hiç bir zaman gitmiyordu.anlamsız bakışlarımı arabanın içinde gezinirken yara olmuş koluna baktım.
Üstünde siyah bir kazak ve siyah bir pantolon vardı.arabayı rahat kulanabildiğine göre kolu iyiydi.
Dur bir dakika!ben ne zaman arabaya binmiştim?
En son bağırıp çağırıyordum.sonra zahirin bana sarıldığı vardı.
"Seni hiç bir zaman bırakmayacağım"
Gözümden bir damla yaş boynuma süzülürken içimde kırgınlık yeniden bir sancı veriyordu.
"Sen beni hiç tutmadın ki "
İçimde öyle esir bir duygu idi ki sanki adını,hislerini mıh gibi işlemişlerdi kabime.
"İyi misin ?"onu sesi ile kendime gelerek camdan dışarıya baktım.
Sustum,cevap vermedim.
Belki de yüreğim çığlık atıyordur.sen bunu hak etmedin diye ama hayat yüreğim kadar adaletli değil di ki
Vicdan kör heveslerin kurbanına yenik düşerken sadece bakıyordum.
Ya da anlamaya çalışıyordum.
Neden,neden bir insan bir insana bunu yapacak kadar ne kötülük yapmış olabilir?
Araba Urfa meydanından geçerken yüreğim amansız bir haykırışta bulundu.
"Kaç!arkana bakma yoksa takılırsın kać!kendin için"
Ve her zaman ki gibi yüreğimin sözünü dinleyerek araba kolunu açarken birden araba dengesini bir anlığını yitirdiğini kendimi dışarı attım.
Ellerim soyulmuştu.
Ama o arabadan inmiştim.kurtulmuştum.olamaz!
Araba geri geri gelirken hemen ayağa kalkarak koşmaya başladım.
Durma koş!
Beynimi verdiği tepkiye karşı daha hızlı Urfa sokaklarında koşarken arkamdan bağırmaya başladı zahir.
"Mavi dur"
Durmadım.daha hızlı koşmaya başladım.bu sefer olmaz bu sefer beni yakalanmasına izin vermeyecektim.
İçimdeki o küçük çocuk ağlarken bu sefer olmaz bu sefer yapamazdım.
Yakalanamazdım.
O eli yara bere olan sokakta yanlız başına,erkek çocuklarının onu itiği, yere düşen küçük çocuk için...
"Mavi "sesi tüm Urfa sokaklarında yankılanırken daha hızlı koşmaya başladım.
Vazgeçmem olmaz!
Önüme zahir çıkarak yere düştüğümde daha ayağa kalkmadan beni kolumdan tutarak ayağa kaldırdı.
"Ne yapmaya çalışıyorsun kendini öldürmek mi istiyorsun"diye bağırdığı de gözlerinde korku,endişe vardı.
"Evet,ölmek istiyorum seninle geçirdiğim an daha beter oluyorum,bedenim ruhuma ihanet bu bırak beni artık"diye bağırdım.
İçimde bir deprem sanki hapsolmuş bir alev topu yuvarlanıyordu.
Aşk acıyı,sevda intikam ihaneti getirdi.
"Kıyametim"diye bağırdı"izin vermem lan bu sefer olmaz bu sefer olmaz"diye haykırdı.
Gözümden bir damla yaş düşerek gözlerini içine acı bir şekilde bakarak.
"Beni bıraktığın an ben bir daha yaşayamadım.yaşayamam çünkü sen beni o sabah öldürdün zahir"dedim.başını iki yana salıyordu ama öyleydi.
"Aşkın ihaneti intikamın kefeni oldu"dedim.
💔💔💔💔💔💔💔💔
Bu zahir elimde olsa bölümler arasında küfür ederim ama neyse nasılsınız arkadaślar.
Evet bölüm hakkında ne düşünüyorsunuz?
Güzel bir bölüm oldu demi!
Neyse bol yorum oyunuzu bekliyorum hadi ben gittim.
Sizi çok seven yazarınız❤️❤️
ŞİMDİ OKUDUĞUN
İNTİKAM-MPREG+BXB
Teen FictionTAMAMLANDI. (DÜZENLENDİ) mavi kılıçhan: Üvey babası tarafından sevilmeyen sadece annesinin sevgisi ile ayakta duran interseksüel kılıçhan soyadının ve ailesinin tek varisi. zahir Şerefoğlu: babasının intikamını almaya çalışan anne ve babasız büyüy...
