İNTİKAM-MPREG+BXB

21.BÖLÜM MUTLU SON FİNAL

Selam evet! Arkadaşlar final zaman bir bölüm olacak hadi o zaman bu kurgudaki herkese veda edelim.

Umut etmeyi hiç bırakmayanlara gelsin.

Aşktan vazgeçmeyelere gelsin⭐

Final

Mutlu son

Yıldızlar gökyüzünü ışıklandırırken sofrayı düzenliyor herşeyin eksiksiz olması için elimden geleni yapıyordum.

Kusurları yok edemesiniz ama üstünü örtebilirsiniz.

İnsanlarında yaptığı şey buydu.belki de kusurları onları kendileri yapan şeydi.

Belime sarılan kolar ile bir an irkildiğimde derin bir nefes vererek bana gülümseyen zahire döndüm.

"Ödümü kopartın zahir.hem Miran nerde?"dedim üstünde beyaz gömlek üzeri siyah ceket ile siyah pantolon vardı.

Belimdeki elleri ile beni kendisine çekerek başını boynuma gömdü.

"Zeynep onunla ilgileniyor "dedi boğuk bir ses ile.ellerimi göğüsüne koyarak onu uzaklaştırdım.

"Birazdan annem onlar gelecek yapma"dedim kaşlarımı çatarak.

"Bana ne sen benim eşim değilmisin istediğimi yaparım "dediğinde tek Kasım havalandı.

Tam ağzımı açacaktım ki konağın kapısında belirleyen annem onlar yüzünden zahire seninle görüşeceğiz bakışı atarak aşağa indim.

"Hoş geldin anne hoşgeldiniz"dedim annem yanağını öperken  zara içeri girerken kucaklaşarak sarıldık.

Zara kuzenimdi.bekir abinin eski nişanlısıydı.bekir abi...o bir bir yıl önce buralardan gittiğinde sadece bir mektup ile bize veda etmişti.

Kafasını dinlemesini yeni bir hayat yaşamak istediği ilgili bir vedaydi.

Bundan bir yıl önce o gece zahirin anlatığı masal ile birlikte hayatımız değişirken avludaki sorduğu soru bugunumuzu  şekillendirdi.

Bizim masalımiz güz masalı gibi olmayacaktı.

Geçen süre ile kayıplarda verildi.üvey babam yıllar önce işlediği cinayetin bedelini kendini öldürerek ödedi.

Annem o gün perişan olmuştu fakat zaman onu biraz toparlayabilmişti.

İşte her şey böyle hızlı devam ederken bizde gerçek bir aile olarak birbirimize tutunmuş mutlu günler geçiriyordum.

Tabi ünv.açık öğretim ile bitirmiş bir tarihçiydim.sevdiğim mesleği yapıyor güzel ailem ile burada yaşıyordum.

Herkes mutlu neşeli sohbetle masaya geçerek akşam yemeği başladığında bende miranı doyuruyordum.

Her şey çok güzel ve bizim için mutlu devam ediyordu.

Bu kadar acının güzel müfakatı olacağı kimse bilemezdi.biz bile bilemezdik.

Yemekten sonra sofrayı Zeynep ile toparladık tam sonra kahvelerimizi avluda içerken bir yanda tatlı tatlı sohbet ediyorduk.

Annem onlar kalkarken onları uğurladıktan sonra miranı kontrol ettiğimde alnını öperek avludaki zahirin arkasına geçerek beline sarıldığımda beni kendisine çekerek sımsık sarıldı.

"Seni çok seviyorum mavi "dedi sevgi dolu bir ses ile.

"Bende seni seviyorum "dedim.

Bizim hikayemiz intikam ile başlamıştı. çok acı çektik çok zorlukla baş edemeye çalıştık.

Bir intikamdan doğan aşk masalı son ile biterken artık bu hikaye bizler için mutlu devam ederken aşkın ve cesareti her zaman bir arada bulunduran bütün aşıklar için gelsin.

Bizden bu kadar sıra sizin masalınızda

Hoşcakalın.