[ Zawgyi ]
အခ်ိန္ေတြက ကုန္ဆံုးလာခဲ့ရင္းနဲ႔ အထက္တန္းေနာက္ဆံုးႏွစ္ဟာ ၿပီးဆံုးသြားခဲ့သည္။
ဒီၾကားထဲ စာေတြနဲ႔ အခ်ိန္ကုန္လြန္ခဲ့တဲ့ LeeHaechan, LeeJeno နဲ႔ NaJaemin ဟာလည္း စာေမးပြဲခန္းထဲက ထြက္လာတာနဲ႔ ငိုၾကေတာ့သည္။
" ေနာက္ဆံုးေတာ့! ေနာက္ဆံုးေတာ့! "
" ေပ်ာ္လိုက္တာ စာထပ္က်က္စရာမလိုေတာ့ဘူး! "
" Eeeeheee ပင္ပန္းသြားၾကၿပီ ငါ့ေကာင္တို႔ ! "
ေက်ာင္းထိပ္မွာ တစ္ေယာက္နဲ႔တစ္ေယာက္ဖက္ၿပီး တငိုငိုတရယ္ရယ္ျဖစ္ေနၾကတဲ့ သံုးေယာက္ကို တျခားေက်ာင္းသားေတြက ကြက္ၾကည့္ကြက္ၾကည့္လုပ္သြားၾကည္။
သံုးေယာက္ကေတာ့ ဘယ္သူ႔မွဂရုမစိုက္သည့္ႏွယ္ အခ်င္းခ်င္းဖက္ၿပီး ဂုဏ္ျပဳေနၾက၏။ ေနာက္ဆံုးေတာ့ ေက်ာင္းလည္းၿပီးၿပီ။! အသက္လည္းျပည့္ၿပီ။!
ဒီကမ႓ာမွာ သူတို႔ကို ထိန္းခ်ဳပ္ႏိုင္တဲ့အရာ တစ္ခုမွမရိွေတာ့ဘူး။!
ဒီေန့မွာေတာ့ အထက္တန္းေနာက္ဆံုးႏွစ္ေက်ာင္းသားေတြဟာ အခုမွ ေလွာင္ခ်ိဳင့္ထဲက လြတ္လပ္ခြင့္ရသြားတဲ့ ငွက္ေလးေတြပမာ ရႊင္ျမဴးေနၾကသည္။
" ညၾက အိမ္လာခဲ့ၾက! ေသာက္ၾကမလား! "
" YES!! "
" ဒါဆို အခုျပန္ၿပီ! ဘိုင့္! "
" ေနပါၪီး ခ်က္ခ်င္းအိမ္ျပန္မလို႔လား။ ငါကစာအုပ္ေတြ သြားေရာင္းစားမလို႔ကို မလိုက္ေတာ့ဘူးလား။ "
Jaemin ရဲ့ စကားသံအဆံုးမွာ က်န္တဲ့ႏွစ္ေယာက္က ေၾကာင္ေတာင္ေတာင္ႏွင့္ျပန္ၾကည့္သည္။
" စာအုပ္ေတြေရာင္းစားမလို႔တဲ့လား "
" ရား မသိရင္ နာဂ်ယ္မင္းက ဆင္းရဲမြဲေတေနတယ္လို႔ ထင္ေနၾကၪီးမယ္ "
" ဒါေပမဲ့လည္း ဘာမွလုပ္လို႔မွမရတာ ဒီတိုင္းထားမဲ့အစား ေရာင္းရင္ ပိုက္ဆံနည္းနည္းပါးပါးရတာေပါ့ ဟဲဟဲ ဒါမွမဟုတ္ သြားလႉၾကမလား မိဘမဲ့ေက်ာင္းကို "
" အဲ့တာလည္း ေကာင္းသားပဲ " - Jeno
" အိမ္မွာရိွတဲ့ စာအုပ္ေတြပါ ထုတ္ထားလိုက္မယ္ ေနာက္ေန့သြားၾကတာေပါ့။ " - Haechan
