[ Zawgyi ]
" ဟ .. ဟ "
ဖုန္းကိုၾကၫ့္ေနရင္း သေဘာက်ေနတဲ့ Mark က ဆက္တိုက္ကို ၿပံဳးေပ်ာ္ေနသည္။
Phone screen မွာ ေပၚေနတဲ့ ဆံပင္မီးခိုေရာင္နဲ႔ေကာင္ေလးကို ၾကၫ့္ၿပီး ဘာလို႔ ဒီေလာက္ထိ ၾကည္ႏူးေနရလဲဆိုတာ သူကိုယ္တိုင္ေတာင္ နားမလည္ေတာ့ဘူး။ၾကၫ့္ရတာ ဒီလိုမ်ိဳးက အခ်စ္ျဖစ္မယ္ထင္ပါရဲ့။
ေနာက္ဆံုးေတာ့ စာအုပ္ေတြထဲမွာ ေရးထားတာေတြက အက်ိဳးနည္းေတြ ဟုတ္မေနဘူးပဲ။
ခ်စ္မိၿပီဆိုရင္ အဲ့လူနဲ႔ပတ္သတ္တာမွန္သမ်ွက လွပေနတာမ်ိဳး ဆိုတာေပါ့။တစ္ဖန္ ဖုန္းအေနာက္မွာကပ္ထားတဲ့ ႁပြတ္သိပ္ေနတဲ့ စေတကာေလးေတြကို ၾကၫ့္မိေတာ့လည္း ထပ္ၿပံဳးမိရျပန္တယ္။
ဒီေကာင္ေလးက ဘယ္လိုေကာင္ေလးပါလိမ့္။
သူ႔မ်က္ႏွာပံုစေတကာေတြကို ေရာင္းရတယ္လို႔ ဒုကၡပါပဲ။
သူ႔ကိုယ္သူ အႏုပညာရွင္မ်ား ထင္ေနသလား။LeeMark ကလြဲၿပီး ဒီဟာေတြကို ၀မ္တစ္ေသာင္းနဲ႔ ဘယ္သူက၀ယ္မတဲ့လဲ။
ဒါေတာင္ ဒီ LeeMark က သူ႔ကို ရူးေနလို႔သာ မဟုတ္ရင္ LeeHaechan ေရာင္းမယ္ ေျပာတည္းက အဲ့ေနရာမွာ ထိုင္ရယ္ေနမိၿပီ။" တကယ္ ဘယ္လိုေကာင္ေလးမွန္းကိုမသိဘူး
ခ်စ္ဖို႔ေကာင္းလိုက္တာ လြန္ေရာ "" ဖုန္းဆက္ၾကၫ့္ရမလား "
ဒီခ်ိန္ Haechan ဘာလုပ္ေနေလာက္မလဲ။
နံရံေပၚကနာရီက ၉နာရီခြဲကိုျပေနသည္။
ဒီခ်ိန္ဆို အိပ္ေလာက္ေသးမွာေတာ့မဟုတ္ ။" ဆက္ရမလား မဆက္ရဘူးလား "
phone screen ေပၚက " ဟယ္ က်န္း နီး ~ " ဆိုတဲ့ Contact ေလးကို ၾကၫ့္ရင္း Mark မွာ အေတြးမ်ားေနရပါသည္။
သူဖုန္းဆက္လိုက္ရင္ တစ္မ်ိဳးထင္သြားမလား။
ဘယ္ေလာက္ပဲ သူ႔အပိုင္ျဖစ္ေပးမယ္ လို႔ ေျပာခဲ့ေပမယ့္ သေဘာက်ေနေၾကာင္းကိုေတာ့ မသိေစခ်င္ပါေလ။အေတြးမ်ားၿပီးေနာက္မွာ Mark က call ဆိုတဲ့ ေနရာေလးကို ႏိွပ္လိုက္သည္။
ဘာမ်ားျဖစ္သြားမွာမို႔လို႔လဲ။ ဒီတိုင္း ဖုန္းေလးဆက္တာပဲကို .. ။