[ Zawgyi ]
အခုဆို Lee Haechan က Mark ရဲ့ Company မွာ အလုပ္ဝင္ရင္းနဲ႔ Mark နဲ႔ အိမ္မွာ ကပ္ေနေနတာ အခုဆို ႏွစ္လျပၫ့္ခဲ့ပါၿပီ။
လြန္ခဲ့တဲ့ အပတ္ကမွ Mark ရဲ့ ဘြားဘြားက ျပန္သြားတာဆိုေတာ့ သူတို႔အတြက္ လြတ္လြတ္လပ္လပ္အခ်ိန္ေလးေတြ ျပန္ရခဲ့ပါေတာ့သည္။
Lee Haechan တစ္ေယာက္ကလည္း Company မွာ တစ္ခ်က္တစ္ခ်က္ ရွယ္ယာရွင္ေတြနဲ႔ အဆင္မေျပတာရိွေပမဲ့ ဝန္ထမ္းေတြၾကားမွာေတာ့ သူဟာ ခ်စ္ေမႊးကေလးကိုျဖစ္ေနေရာ။
အဲ့ၾကားထဲ Mark ရဲ့ အတြင္းေရးမွဴးေတာ့မပါဘူးေပါ့။
အတြင္းေရးမႈးမင္ဟာလည္း Haechan ကို ေတြ့တိုင္း မ်က္ေစာင္းထိုးေနၿပီး Haechan ဟာလည္း အတြင္းေရးမႈးမင္နဲ႔ ႏွစ္ေယာက္တည္း မေတြ့ပါ။
အခုေတာ့ ကုမၸဏီရဲ့ ခ်စ္ေမႊးေလး Lee Haechan က မၾကာခင္ Mark ရဲ့ CEO ေနရာကိုပါ တက္သိမ္းေတာ့မဲ့ သေဘာရိွတယ္။
ဒီမွာ သူဘုရင္ပဲ။ ဝန္ထမ္းေတြက အီဟယ္ခ်န္းဆို သူ႔ထက္ေတာင္ ပိုဂရုစိုက္ေသးတယ္။
အခြၽဲေလးကလည္း သူ႔ထက္ အသက္အမ်ားႀကီး ႀကီးတဲ့လူျဖစ္ျဖစ္ ရြယ္တူျဖစ္ျဖစ္ အကုန္လံုးကို ခြၽဲေနတာမ်ား မယံုႏိုင္စရာ ။
" ဒါလင္ေရ! ဒါလင္ေရ! ေန့လည္စာ စားခ်ိန္ ေရာက္ပါၿပီ! "
Haechan ကုမၸဏီကို ေရာက္လာတဲ့ေန့ကစၿပီး Lee Mark ကေတာ့ ထမင္းစားခ်ိန္ကအစ မွန္ေနေတာ့သည္။
ေန့လည္စာ စားခ်ိန္ေရာက္တာနဲ႔ တစ္မိနစ္မစြန္းေစရဘဲ အခန္းထဲ Lee Haechan ေၾကာင့္ျဖစ္သည္။
အလုပ္ဆင္းခ်ိန္ေရာက္ရင္လည္း အိတ္ကေလးလြယ္ၿပီး သူ႔အခန္းထဲ ေရာက္ေနႏွင့္ၿပီ။ သူအတက္ႂကြဆံုးက အဲ့ႏွစ္ခ်ိန္ပဲ။
အလုပ္လည္း ႀကိဳးစားရွာပါတယ္။ တစ္ခါတစ္ခါ ေမွာက္အိပ္ေနတာကလြဲလို႔။ ဟိုတစ္ခါကဆို သူ႔ရံုးခန္းထဲေတာင္ လာလွဲအိပ္ေသးတယ္။
အခုလည္း ေန့လည္စာ စားခ်ိန္ေရာက္တာနဲ႔ သူ႔ဆီ အေျပးေလးေရာက္လာၿပီး လက္ေမာင္းကေန အတင္ဆြဲလို႔ သူသြားခ်င္တဲ့ ဆိုင္ကို ေမာင္းခိုင္းေတာ့တာပဲ။
အင္း၊ ဒီလေတြထဲ Lee Haechan ရဲ့ စားစရိတ္၊ ေသာက္စရိတ္နဲ႔ ေနထိုင္တာကအစ သူ တာဝန္ယူေပးထားရတာပဲ။
