Uyandığımda Bora yanımda uyuyordu. Bacaklarım karnının üzerindeydi. Onun bir eli benim göğsümdeydi ve benim bir elim onun münasebetsiz bir yerindeydi. Hemen elimi çektiğimde ikimizinde çok fazla Deli yattığımızı anladım. Ondan biraz uzaklaşınca onu izlemeye başladım.
Uyurken herkes masum olurdu kirlerinden arınırdı. Ama Bora çok çok fazla masumdu. Uzun kirpiklerine ne kadar dokunmak istesemde uyanmasını istemediğim için bunu yapmadım.
Onu izlerken bir süre sonra sol elimi yanağında buldum. Kendime engel olamayıp ona dokunmuştum. Biraz kıpırdansada uyanmamıştı.
Çok fazla sarı olmayam saçlarının dağınıklığı onu ayrı bir masum tutuyordu. Gözlerim saçlarındayken uzanıp onları öptüm. Geri çekildiğimde gözlerinin açık olduğunu görünce ağzımdan çıkan tiz çığlığa engel olamadım.
Suratına alaylı bir gülümseme yayılırken bende güldüm.
"Beni korkuttun." dediğimde beni ani bir hareketle altına aldı. Kulağıma eğilip
"Çok mu korktun?" diye sordu.
Beni tahrik ediyordu. Bu hiç hoşuma gitmesede bir yanım ona izin ver diyordu.
Dayanamayıp onu kendime yaklaştırdım burunlarımız birbirine değerken
"Evet." dedim.
Masum bir şekilde gülümsedi ve bana bakmaya devam etti.
"Uyumadan önceki Simay nereye kayboldu." deyip etrafa bakmaya başladı.
Utanarak ona baktığımda bir kahkaha attı. Kendini yanıma attığında gözlerini yumdu
"Artık gitmem gerek." dediğimde gözlerini açıp bana baktı.
"Bitti mi?" dediğinde sorar bir şekilde ona baktım.
"Neyse git giyin bırakayım seni." dediğinde yataktan indim ve banyoya koşturdum. Aynadan dağılmış saçlarıma bozulmuş makyajıma ve üzerimdeki Bora tişörtüne baktığımda kendimi fahişe gibi hissettim
Her gün başka bir erkeğin altına yatan fahişe.
Üzerimi giyinip dışarı çıktığımda Bora'da giyinmişti ve oldukca soğuk görünüyordu. Başıyla kapıyı işaret ettiğinde dışarı çıkıp kilidini açtığı arabasına bindim. Oda dolanıp arabaya bindiğinde tek bir laf etmemiştik.
Evimim sokağına girdiğimizde onu durdurup mahalleye girmemesini söyledim. Birşey demeden mahaleye gelmeden arabayı durdurdu.
Arabadan inmediğimde bana baktı. Neden inmiyorsun bakışları attı.
"Ben senin için neyim?" ani soruma karşı şaşırmış gözüküyordu. Ama hemen eski ciddiyeyine dönüp bana bakmaya devam etti.
Hiçbirşey söylemeden bana bakıyordu. Cevap vermeyince devam ettim.
"Hala o attığın mesaj gibi bekaretimi alıp beni bir kenara fırlatmayı düşünüyorsun değil mi?" dediğimde hala bana bakıyor tek bir laf etmiyordu.
Aradan 5 dakika geçmesine karşın hala öküzün trene baktığı gibi bana bakıyordu. En sonunda pes edip emniyet kemerimi çözüp arabanın kapısını açtım.
"Hayır." diye fısıldadı ama sanki duymamı istemiyormuş gibiydi ben yinede duymuştum ona dönüp baktığımda önüne bakıyordu. Bende bir süre ona bakınca
"İşlerim var iniyor musun yoksa arabayı süreyim mi?" dedi bana bakmayarak. Evet bana bakmıyordu.
"Görüşürüz Bora." deyip arabanın kapısını kapattım. İçeri girmemi bile beklemeden arabayı sürdü ve gitti. Eve girdiğimde karşımda annemi görmeyi beklemiyordum.
Yaprak sarması sarıyordu ve beni görmemişti. Gidip yanağına sulu bir öpücük kondurduğumda bana baktı
"Korkuttun beni." deyip gülümsedi.
Dediğini umursamayarak
"Ne zaman geldin." diye sordum
"İki saat önce." dediğinde sardıklarından bir tane ağzıma attım.
"Sen neredeydin" dediğinde yüzümdeki gülümseme silindi.
"Şey.. Okuldan sonra hoca kütüphane görevi verdi gidip kitapları düzdük." dediğimde bana baktı ve sarmayla ilgilenmeye devam etti.
Ona Bora'yı anlatsam bana kızmazdı ama onun evine gidip aynı yatakta uyuyup onunla öpüştüğümü söylesem kemiklerimi kırardı.
"Bana yalan söylemiyorsun, değil mi?" diye sorduğunda düşüncelerimden arındım.
"Anne yalan söyleyemediğimi biliyorsun." dediğimde kendimden utandım.
"İyi bakalım."
"Yardım ediyim mi?"
"Hayır hayatım. Elini bulaştırma bitti."
Onu bir kez daha öpüp odama girdim ve üstümü değiştirdim. Kimya kitaplarımı açıp çalışmaya başladım.
Yaklaşık iki saattie kimya çalışıp test çözdüğümü farkettiğimde çantamdaki telefonu çıkarttım.
İki mesaj gelmişti.
Gönderen: Taner
Bugün olanların karşılıksız kalacağını zannetmiyorsun demi?
Bu mesaj beni fazlasıyla korkutmuştu 1 yıl önce benden özür dileyip ağlayan Taner şimdi beni tehdit ediyordu. Bora'yı pişman edicekti. İkisinin kavgasında kimin yeneceğini tahmin edemiyordum çünkü bugün Bora Taner'i yumruklarken Taner çıtını çıkartmamıştı. Yapabilirdi. Karşılık verebilirdi. Ama vermemişti.
Diğer mesaja baktığımda bilmediğim bir numaraydı
Gönderen: 05** *** ** 06
Sevdiğin çocuğun hiç bilmediğin bir halini görmek istiyorsan. ------------------------------------------------------------- adresine gece 12 de gel. Adamlarım seni yönlendirecek.
Buda ne
Ne oluyor?
Bu da kim?
Belkide yanlış kişiye mesaj atmışlardır düşüncesiyle o numarayı aradım. Bir çalışta telefon açıldı.
"Küçük hanım sonunda zahmet edip arayabildi." dediğinde kaşlarım çatılmıştı
"Sanırım yanlış numaraya mesaj gönderdiniz mesaj attığınız kişinin ben olmadığımdan eminim." dediğimde 1 dakika ses gelmedi.
"Hiç sanmıyorum Simay Gencer." dediğinde gözlerim şaşkınlıkla büyüdü.
"Sen kimsin ne istiyorsun benden." dediğimse sesimin voltajı biraz yüksek çıkmıştı.
"Gece 12 de sana mesaj attığım adrese gelirsen anlayacaksın küçük hanım. Şimdi beni daha çok meşgul etme." dedikten sonra dıt dıt seslerini duydum. Telefonun kapandığını anlayınca bir yanım fazla meraklıydı bir yanım ise fazla umursamaz. Gitmeyi düşünmüyordum. Ama gitmekte istiyordum. Bu şey her neyse Bora ile ilgiliydi.
Ve ben tamamen kararsızdım.
