Sabah telefonumun zil sesiyle alarm sanıp yataktan fırlamıştım. Ama saatin henüz sabah 5 olduğunu görünce kimin aradına bakmak için yanımdaki telefonu aldım.
"Efendim" dedim uykulu çıkan sesimle
"Bulduk Simay bulduk." yataktan fırlayıp hışımla konuştum.
"Ne ne Serpil şaka yapmıyorsun değil mi nerede buldunuz." dediğimde Serpil nefes aldı ve konuştu.
"Dün gece saat 12 de Belki buluruz düşüncesiyle Didem'in takıldığı yerlere arkadaşlarının evine falan gittik ama yokdu neyse ümidi kaybedip eve dönüyorduk ki havaalanının önünden geçtik.
Didem bankın üzerine oturmuş kucağında valizle ağlıyordu. Neyse eve getirdik falan hemen uyudu."
"Bana neden şimdi haber veriyorsunuz."
"O saatte uyuduğunu sanıp aramadım." dediğinde sinirlendim
"Saat kaç olursa olsun arayın demiştim."
"Ya neyse ne bugün okula gidecek misin? Biz gitmeyeceğiz Didem'lerdeyiz istersen gel" dediğinde düşündüm. Gitmeliydim
"Tamam geliyorum." deyip telefonu kapattım ve dolabımın önüne geçtim.
İçeri annem girince korkudan baş parmağımı damağıma yapıştırdım.
"Nereye bu saatte Simay?" gidip anneme sarıldım.
"Anne Didem'i bulmuşlar oraya geçiyorum"
"Okul" dedi annem sorar bir şekilde
"Bugünlük gitmesem olmaz mı söz konusu Didem" dediğimde nefes aldı ve dudaklarını araladı.
"Okulu fazla hafife alıyorsun kücük hanım. Bu son hakkın bir daha okula gitmediğini görürsem yada duyarsam.. Az önce mesaj geldi. Daha üçüncü haftadan 6 gün devamsızlık yapmışsın."
Bakışlarımı yere çevirip alt dudağımı dişledim. Diyecek birseyim yoktu.
Haklıydı.
"Tamam söz bu son." dedim hala yere bakarken.
"Öyle olsun bakalım." deyip beni öptü ve odadan çıktı.
Bende giyinip evden çıktım.
Didem'lere girdiğimde salonda Serpil Gülizar Filiz teyze birde birkaç tanımadığım kadın ve adam oturuyordu.
Didem ve babası yoktu.
Gülizar ve Serpil'in arasına oturup.
"Didem nerede?"
Diye fısıldadım.
"Uyuyor" dedi Gilizar da fısıldayarak.
"Babası?"
"Oda uyuyormuş." deyince kan beynime sıçradı.
"Adamadaki rahatlığa bak be" dediğimde ikisi bana onay verecek birşeyler söylediler.
Saatin 6 buçuk olduğunu farkettiğimde içimi çektim.
Kimse konuşmuyordu.
"Okula gitmeyeceksiniz değil mi?" dediğimde bakışları bana döndü.
"Didem'i bu halde bırakmayalım ama sen git istersen birşey olmaz okul çıkışı gelirsin." düşününce bu mantıklı geldi.
"Devamsızlığım zaten 6 gün olmuş annemin telefonuna mesaj geliyor. Ben gideyim en iyisi okul çıkışı direk gelirim." deyip herkesle vedalaştım ve evden çıkıp okula yürüdüm.
Yanımdan bir arabanın benimle aynı hızla gittiğini görünce oraya baktım.
Arabanın içindeki Eymen'di.
Arabayı durdurup indi ve olduğu yerden güneş gözlüklerini çıkartıp bana baktı.
"Hey okula mı?" dediğinde kafamı salladım.
"Bin." deyip arabaya bindi.
Bir süre bakındıktan sonra bende arabaya bindim.
Eymen arabayı çalıştırıp müzik açtı.
"Ne zaman geleceğim size?" deyince bakışlarım ona döndü.
Ben bunu tamamen unutmuştum.
Ödev Çarşamba günü teslim edilecekti ama unutmuştum.
Yüzümü buruşturarak kafamı kaşıdım.
"Şey.. Ben onu unutmuşum. Yarın gel ve tamamlayalım olur mu?" deyip onay bekledim.
"Yarın işim var bugün olmaz mı?" bir yola bir bana bakarak konuşuyordu.
"Aslında bugün benimde işim var" dediğimde bana baktı. Sonra önüne döndü.
"Ee ne yapacağız?" dediğinde alt dudağımı dişledim.
"Birimiz işini iptal edecek."
"Sen" deyince gözlerimi kısarak ona baktım.
"Benimki önemli!"
"Emin ol benimki daha önemli" dediğinde iç çektim.
"Neymiş o önemli olan." deyince güldü.
"Erkeksi ihtiyaçlar işte." dediğinde yüzümü buruşturdum.
"Bak benimki daha önemliymiş. Arkadaşım evden kaçmıştı. Sonra bulundu ve okul çıkışı onu görmek için gitmem gerekiyor. Başka bir zaman karşıla erkeksi ihtiyaçlarını" dediğimde gözlerini tamamen yola çevirdi.
"Peki bunu sen istedin." deyip güldü.
"Neyi?" dediğimde okula gelmiştik. Arabadan indi ve inmemi bekleyip kilitledi ve okula doğru yürüdü.
Israr etme gereksinimi duymadan bende yürüdüm ve sınıfa girdim.
Bütün gözler benim üzerimdeydi. Hayranlarmış gibi gözleri parlayarak bana bakıyorlardı.
Bakışlarını umursamadan sırama yürüdüm ilk önce çantamı bıraktım sonra kendim oturdum.
Bora'nın sırasına baktığımda çantasının orada olduğunu gördüm.
