Webs Of Fate/WooSan✓

19✓

19.BÖLÜM

~~~~~~~

"Hadi Woo,inat etme de gel!"

"Ryujin,beni neden istesinler ki konserde?Hem San hem Yuna..."

"Saçmalama, Yuna sana kırgın falan değil."

"Bana olan bakışı çok kırgınlık doluydu Ryujin."

"Her üzüldüğünde öyle bakmıyor mu?Ne kadar duygusal bir kız olduğunu sen de biliyorsun.Hem San-"

"Evet,San.San beni dinlemeden bıraktı gitti ve her şeyi orda bıraktı.Neden konserinde beni istesin ki?"

"San sana ne kadar kırgın kalabilir sanıyorsun?Hem o seni anlar."

"Haklılar aslında kızmakta.Söyleyebilirdim."

"Woo,olan oldu.İnat etme artık!"

"Buraya kadarmış her şey.Bizim aşkımız da yarım kalacak."

"Tamam Woo,bırak her şey yarım kalsın tamam.Ben seni anladım."

#@#

"Wooyoung geldi mi San?"

"Gelmedi sanırım anne.Ryujin haber verdi mi Yuna?"

"Ryujin'e gelmeyeceğim demiş.Rahatsızlık vermek istemiyorum falan demiş."

"Ryujin çok iyi manipüle ederdi hani?Bir Woo'yu mu ikna edemedi?"

"Kızı suçlama San.Sen kendin bırakıp gittin çocuğu dinlemeden.Sen olsan gelir miydin?"

"Tamam çocuklar tamam,germeyin ortamı konser öncesi.San,sen şimdi çık şarkıdan önce kitabı tanıt."

"Wooyoung yokken ne önemi var?"

"Duyar elbet."

San annesini başıyla onaylayarak sahneye çıktı.Sahneye çıktığında büyük bir alkış patladı.

"Bugün buraya geldiğiniz için hepinize teşekkür ediyorum.Dönüşüm adına bir konser vermek istedim ve beni kırmadığınız için tekrardan teşekkür ediyorum.Konserimize başlamadan önce hepinize beklemediğiniz bir şekilde teşekkürümü daha iyi ifade etmek için bir hediye vermek istiyorum."

San elindeki kitabı gösterdiğinde insanların aralarında konuşma sesleri San tarafından çok net duyuluyordu.

"Jung Wooyoung'un yeni kitabı mı?"

"Umarım bedavaya veriyorlardır."

"Aralarında bir şeyler olduğu apaçık ortada."

"İyi ki gelmişiz.Bu fırsatı kaçırmak bize yakışmazdı."

San sesler azalınca sözüne devam etti.
"Bu elimdeki kitap, ülkemizin en genç yazarlarından olan Jung Wooyoung'un 15 yaşında kaleme aldığı ilk kitap.İlk basımları buraya gelen herkese hediye etmek istiyorum.İlk satışlar da konserden sonra başlayacak ve isteyen raflardan alabilecek."

Alkış seslerini duyan San gülümseyerek ilk şarkısına başladı.
İkinci, üçüncü şarkı derken hep gözleri Wooyoung'u arıyordu.Artık umudu kesen San beraber yazdıkları şarkıyı söylemeye karar verdi.

"...Bundan yıllar sonra
Aynı terasta,
Ağlar mıyız sevgilim fotoğraflara baka baka?
Atlattığımız acıları,
Yaptığımız haylazlıkları
Anar mıyız defalarca?

Sen benim diğer yarımsın sevgilim,
Benim hayattaki tek yerim.
Kalbin benim evim ve ben bir daha asla evimden dönmeyeceğim..."

San sözleri söylerken gözlerini uzaklara götürdüğünde gözyaşlarıyla onu izleyen Wooyoung'u gördü.San şarkı eşliğinde aşağı,dinleyicilerin yanına indi.San yürüdükçe dinleyiciler ona yol açıyordu.San Wooyoung ile karşı karşıya geldiğinde son kez nakaratı gözlerine bakarak söyleyip Wooyoung'a sarıldı.
Alkış sesleri yankılanırken San Wooyoung'un kulağına fısıldadı.

"Özür dilerim."

"Ben özür dilerim."

"Seni seviyorum."

"Ben de."

Onlar aralarındaki buzları eritirken Yuna ve Ryujin'de sarılarak gururlu gözlerle onları izliyordu.

#@#

Yıllar geçti,dördü de işlerinde çok başarılı insanlar oldu.Eninde sonunda hepsi toprağa karıştı ama aşkları, şarkıları,eserleri her zaman canlılığını koruyacaktı.
Aşklarının üzerinden geçen yıllar sonra Bayan Choi'nin dediği gibi oldu her şey.

"Ama unutma,yıllar sonra sizin aşkınız tarihçiler tarafından 'şarkıcı ve yazarın sıkı dostluğu' olarak anılsa dâhi aşkınızı fark edecek insanlar olacaktır."

Hayat bizi ne ile karşılaştırırsa karşılaştırsın,ne zorluklarla sınarsa sınasın başarılı olmak,aşkı bulmak bizim elimizde.
Kimse bize durup sadece beklersek mükemmel bir hayat hediye etmeyecek.
Başarı,sevgi asla bir tesadüf değildir.
Öldürmeyen her darbe bizim için bir yükselme basamağıdır.
Sevgiyle,azimle ve çalışmayla her şeyin üstesinden gelebiliriz.
Eninde sonunda hepimiz toparağa karışmayacak mıyız?
Toprağa karıştığımız zaman diğerlerinden bir farkımız olmalı değil mi sizce de?Dünyaya bırakacak bir şeylerimiz olmalı değil mi?
Zamanımızı boş şeylere harcamak için fazladan vaktimiz var mı sanıyorsunuz?
Şimdi kalk ve diğerlerinden farkını göster herkese.Acılarını hatta mutluluklarını dâhi yaptığın güzel işlerle önümüze ser ve hayret ettir hepimizi.Sen özelsin,hayatın senin hayatın.Bize verilmiş tek bir yaşam var ve bu yaşamı iyi değerlendirmek tekrardan bizim elimizde.
Şanışer'in dediği gibi-elbette herkes bir sözden farklı anlamlar çıkarabilir-
"Düşün anlamlı bir ölüme anlamsız kaç yaşam sığar."