Bu satıra bir uçurtma emojisi bırakın. İpini koparmayı'da unutmayın. Çünkü siz, hayatın iplerini elinde tuttuğu bir kukla değilsiniz. Artık sizler'de birer ipsiz uçurtmasınız.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
-ÇIKMAZ YOLLAR-
"Yolun yolum, yolum yolun olsun. Tüm yollar bizim yolumuz olsun."
Bölüm şarkısı: Erol Evgin- Söyle Canım
Bu hayayatta gerçekten de ne oldum değil, ne olacağım diyeceksiniz. Yoksa siz de benim gibi daha düne kadar intikam ile yanıp tutuşurken, şimdilerde kendinizi yeni evinize mobilya seçerken bulursunuz.
Bıkkınlıkla derin bir nefes aldım ve bakışlarımı İstanbullu'ya çevirdim. Onun'da benden pek bir farkı yoktu. O da tıpkı benim gibi yorgun ve sıkılmış görünüyordu. Küçük adımlar ile ona doğru yaklaştım. Kendisine doğru yaklaştığını görünce, oturduğu yerde yana doğru kayarak bana yer açtı. Usulca kendimi benim için açtığı yere bıraktım.
Gülümsedi. "Yoruldun değil mi?" diye sordu, kolunu omuzuma atarak.
Kolunu omuzuma attığında vücudum beklenmedik bu rahat hareketi karşısında ne yapacağını şaşırmıştı. Fakat aklım, bu rahat tavrına cevap olarak rahat bir tepki sergilemem konusunda beni açıkça uyarıyordu.
Gerginliğimi bastırmaya çalışarak gülümsedim. "Evet," dedim, bakışlarımı doğrudan gözlerine sabitleyerek. "Hem de nasıl..." Kaşlarımı çattım. "Ama daha çok işimiz var."
İsyankâr tavrım karşısında daha çok gülümsedi. "Evet. Daha çok işimiz var." dedi, arkasına yaslanarak. "Hem bizimkilerle, hem de seninle."
Hayretle ona döndüm. Tamam. Sabahtan beri zevkimize asla güvenmediğini söyleyerek peşimize takılıp gelen Ayça hanım, Ayça hanım'ın geleceğini duyunca gereksiz bir rekabet içerisine girerek bizimle gelen annem ve görümce rolüne sırf kaynana savaşları için girdiğini belirterek bizden önce arabaya binen Cansu ile gerçekten de işimiz vardı.
Fakat ben ne alakaydım?
"Benimle ne işin varmış senin?" diye sordum, hesap sorarcasına gözlerimi kısarak.
"Şu balayı konusu-" derdemez, sözünü kestim.
"O konuyu kapattığımızı sanıyordum İstanbullu." dedim, kaşlarımı çatarak. Saatler öncesinde de aynı şey yüzünden tartışmıştık fakat İstanbullu ısrarla konuyu açmaya devam ediyordu.
