Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
-ÖLÜMSÜZLÜĞE KANAT ÇIRPAN KELEBEKLER- "Mimoza çiçeğim olur musun?"
Bölüm şarkısı; Emir Can İğrek- Müzik kutusu
Bazen bir yağmur damlası olur insan. Herkesi kendine hayran bırakır. Şiirler, şarkılar yazdırır kendisine. Bazen de bir bulut olur. İşi yapan kendisidir ama mükâfatını başkaları alır.
Hayat adil değildir.
Çok sevdiğim bir söz vardır.
"Bir hayat istiyorsan, çal onu."
Bazı hırsızlıklar kötülüğe girmez. Sizden alınanı çalmak da sizi kötü birisi yapmaz. Bundan aylar önce benden alınan mutluluğumu şimdi onlardan çalıyordum.
Mutlu olmayı hak ediyordum.
Hayat, arabada giderken arabanın sağ penceresini izlerken sol pencerenin manzarasını kaçırmak gibidir. Bu yüzden hayatta bazı şeyleri göze almak gerekir. Cesur olmak gerekir.
Ben de öyle yapacaktım. Mutlu olmayı istiyorsam eğer, üzülmeyi göze alacaktım.
Belki tekrar yıkılacak, bir harabe olacaktım. Fakat ben güçlü bir kadındım.
Nasıl o harabeye dönüştüysem eğer, o harabeden yepyeni ve daha güçlü bir bina yapmayı da iyi bilirdim.
"Hemen inecek misin?" diye soran İstanbullu ile irkildim. "Korktun mu?"
Gülümsedim. "Hayır." dedim, sakince. "Sadece dalmışım biraz o kadar." Anladığını belirtircesine başını aşağı yukarı salladı. Kaşları çatıktı ama gülümsüyordu. Sanki o da benim bu son zamanlardaki değişimimin farkındaydı. "Sen şimdi mi gideceksin Yağız ve Neslihanı almaya?"
"Evet, Şimdi gideceğim. Siz de çarşıya mı?"
"Hı-hım. Kına, çeyiz, düğün...Ohoo, bir sürü alışveriş yapmamız gerekiyor."
"Anladım." dedi. Bakışlarını üzerimde hissedebiliyordum. Çok geçmeden derin bir nefes aldı ve, "Sana bir şey mi oldu?" diye sordu, daha fazla dayanamayarak.
