BAŞROLDE HAYAT

Bölüm 5

Bir insan aynı anda iki kişiyi düşüne bilir miydi? Düşünemezdi. Bir kalp aynı anda iki kişi için atabilir miydi? Atamazdı. Peki neden böyle oluyordu? Neden Umut aklımdayken adını bile bilmediğim birisi gelip aklımın tümü Umuttayken bir yarısına da kendisini yerleştirmişti. Bu hikayede kim suçluydu? Hiçbir şeyin farkın da olmayıp , kör olan Umut mu? Aklına yerleşen iki kişiden birini aklından atmak isteyen ama kafası çok karışık olan Hayat mı? Yoksa birden ortaya çıkan ve aklında biri varken yine de bir kızın aklına yerleşmeye çalışıp adı bile bilinmeyen ''Umut'a giden yol'' mu? Bu hikayede kim suçluydu , işte bu sorunun cevabı belli değildi. Elime bir kağıt ve kalem aldım. Sadece içimden ne geçiyorsa onu yazmak istedim. Bu yazacaklarımı kime yazıyordum bilmiyorum ama kime yazdığımı anladığım zaman bu kağıdı ona verecektim.

'' Unutturman gerek. Kendini bana unutturman gerek. Gözlerini , saçlarını , sesini , senin kusur sandığın ama mükemmel olan her detayını nasıl aklımın her zerresine kazıdıysan şimdi de aklımın her zerresinden teker teker sileceksin. Buna mecbursun. Beni üzmeye , ağlatmaya , umut verip sonra da çekip gitmeye hakkın yok. Her gece bir bıçak yarasıyla , o yaranın verdiği acıyla uyumanın ne demek olduğunu bilmiyorsun. Bu yüzden beni rahat bırak , lütfen beni rahat bırak. Beni kendinden kurtar. ''

Kalemi elimden bıraktım ve kağıdı katlayıp çalışma masamın çekmecesine koydum. Bazen insan unutmak zorunda kalır. İstemese de unutmak mecburunda bırakılır. Çünkü o savaşın sonunda mutsuz olacağını ve onun hiçbir zaman senin olmayacağını anlarsın. Canın çok yanar ama seni sevmeyen birini seni sevmesi için zorlayamazsın. Hani diyorlar ya aşk savaşmaktır diye , evet , aşk savaşmaktır ama bu savaş tek taraflı olmaz. Sen onun için savaşırken o bir başkası için savaşıyorsa sen ne kadar savaşırsan savaş o savaş senin göz yaşlarınla sona erer.

15 Tatil Başlangıcı

1 dönem bitti. Acı , hüzün , göz yaşı ve mutluluğun karışık olduğu bir dönem. Peki şimdi ne yapacaktım? İşte tam da bu sorunun cevabını bulacağım ve bu zaman içinde kimsenin aklımı karıştırmasına izin vermeyeceğim. Umut , İnci ve ''Umut'a giden yol'' ile tüm iletişimimi keseceğim.

15 Tatil Bitişi

Yüzlerce cevapsız aramalar , mesajlar ve daha bir çok şey. Dediğimi yapmıştım , kafamı karıştırabilecek herkesle iletişimimi kesmiştim. Peki sorumun cevabını bulmuş muydum? Evet bulmuştum. Şimdi nemi yapacaktım? Verdiğim bu kararı uygulayacaktım. Tatilin bitimine sadece 1 gün kalmıştı. Bu kalan zamanda sadece ''Umut'a giden yol'' un mesajlarını açtım ve okudum. Birinin benim için bu kadar çok meraklanacağını hiç bir zaman düşünmezdim. Ailem bile benim için hiç bir zaman bu kadar meraklanmazken o nasıl beni bu kadar merak ediyordu. Bana neden bu değeri veriyordu bilmiyorum ama artık bende onunla tanışıp bu soruların hepsini ona sormak istiyorum. Bende ona değer vermek istiyorum.

Okulun İlk Günü

Saat 07.00 , yeni bir hayata ve yeni bir bana günaydın. Yatağımdan kalkmadan hemen yatağım yanındaki masamın üstünden telefonumu elime aldım ve ''Umut'a giden yol'' a mesaj attım.

- Günaydın.

Telefonumu kapatıp masaya tekrar koydum ve okul için hazırlandım. Aşağıya indim ve Hatice sultanın hazırladığı kahvaltıyı afiyetle yemeye başladım. Bu arada Hatice Sultan yıllardır bizim yanımızda çalışan hizmetlimiz , yani dışardaki kişilerin bakımıyla hizmetli ama benim için ikinci annem. Çocukluğumdan berri yanımda olan Hatice sultanım. Kahvaltıyı yaptıktan sonra arabaya binip okul geldim. Sınıfa girmemle İnci'nin üstüme atlaması bir oldu. Sonra da tabi ki de soru yağmuruna tuttu. Her şeyi anlattıktan sonra bana biraz ona haber vermediğim için kızsa da sonrasında anlayışla karşıladı. Şimdi hem İncinin hem de benim kafamda düşündüğümüz tek bir şey vardı ''Umut'a giden yol'' kimdi.