«Πάω για τρέξιμο». Η βαλίτσα ανοίγει και το πάνω μέρος πέφτει με έναν βαρύ γδούπο ενώ η Αρσινόη ψάχνει το κολάν της. Ο Αλέξανδρος την κοιτάζει, αποσβολωμένος. Στο μεσημεριανό δεν είχε καθίσει μαζί τους, είχε περάσει ώρες στο γραφείο του πατέρα της.
«Μέσα στο κρύο; Θα νυχτώσει όπου να 'ναι». Ήδη έξω δεν μπορούσες να δεις πολλά στον ορίζοντα.
«Δεν πειράζει».
«Αρσινόη». Σοβαρεύει και η Αρσινόη μένει ακίνητη. Τόση ώρα κουνιόταν σπασμωδικά, με τα χείλη πιεσμένα σε μια γραμμή και συνοφρυωμένη. Κάτι την είχε εκνευρίσει.
«Κοίτα με». Την προστάζει. Η κοπέλα ξεφύσα και σταυρώνει τα χέρια προτού τον κοιτάξει. Το πράσινο των ματιών της φαίνεται σκούρο, γκρίζο όπως κάθε φορά που κάτι την απασχολεί. Ο Αλέξανδρος ανοίγει τα χέρια του και της κάνει νεύμα να πλησιάσει. Το κάνει, με κάποιο δισταγμό και την κλείνει στην αγκαλιά του σφιχτά. Η καρδιά της πάνω του χτυπά με δύναμη ώσπου ηρεμεί ενώ μυρίζει το άρωμα του και το χέρι του περνά μέσα από τις μπούκλες της που εμφανίστηκαν με την υγρασία μέχρι οι ώμοι της να πάψουν να είναι τόσοι σφιχτοί. Παρατηρει το δωμάτιο που τους δώθηκε μέχρι τότε, με το παχύ χαλί, το γραφείο, τα σκεπάσματα στην αγαπημένη απόχρωση γαλάζιου της Αρσινόης.
«Τι έγινε;» Την ρωτάει κάποια στιγμή. «Σε αποκλήρωσε επίσημα; Σου είπε κομμένα τα γλυκά για την νέα χρονιά;»
«Μας έδωσε την ευχή του».
«Το ηξερ- τι;»
«Θα αναλάβει είπε και τα έξοδα του γάμου».
Τραβιέται μακριά της.
«Είναι κακό αυτό;»
«Μου βρήκε δουλειά σε έναν οίκο. Με περιμένουν από εβδομάδα για εκπαίδευση».
«Γιατί φαίνεσαι τόσο εκνευρισμένη τότε;»
«Επειδή προσπαθεί να με χειριστεί! Πάλι!» Η Αρσινόη ξεφεύγει από την αγκαλιά του και εκνευρίζεται πάλι. Την τραβά από την βαλίτσα και τα αθλητικά της. «Δεν με αφήνει ήσυχη».
«Ίσως είναι ο τρόπος του να νοιαστεί για σένα. Και στην τελική μας αφήνει να παντρευτούμε και σου βρήκε δουλειά εκεί που ήθελες, καλό δεν είναι αυτό;»
«Θα θελήσει αντάλλαγμα».
«Την ψυχή σου; Αφού δεν έχεις-».
«Αλέξανδρε, ειλικρινά, δεν είναι αστείο». Αναστέναξε.
«Απλά προσπαθώ να καταλάβω τι σε εκνευρίζει αγάπη μου. Σου δίνει όσα ήθελες, δεν είναι εντάξει αυτό;»
ESTÁS LEYENDO
Νότες Τεσσάρων Εποχών
RomanceΑπο την απόλυτη ευτυχία, στην απόλυτη απελπισία και το αντίστροφο, είναι πάντοτε εκεί για να της κρατά το χέρι. Μα όταν η τελευταία επικρατεί, το μοναδικό πράγμα που μένει είναι οι σκονισμένες νότες του κοινού παρελθόντος τους. Η Αρσινόη είχε τα πάν...
