DEĞİŞKEN|| Yükseliş ⚡(Düzenlenecek)

5~⚡Elementum⚡

Veeee yeni bölümü düzenledim!(Alkış sesi)

Hikayenin eskisine kıyasla gidişatını değiştiriyorum. Eski okurlar bilir.

Yeni actionlar yaşıyoruz!

Yeni karakterler ve yeni isimler!

Sanki bu kitabın ilk versiyonunu hiç okumamış gibi olacaksınız galiba :D

Bölüm şarkısı : Ariana Grande - One last time

Multimedya; Melissa(Okuyunca anlayacaksınız. Gözleri lacivert hayal edin.)

Neyse çok uzatmadan,

İyi Okumalar!

**********************************************

..."Seni element ülkesi Elementum'a getirdim. İşte olman gereken yer." Dedi adam.

Vay be!

**

Burası..

Tek kelimeyle muazzamdı. Her yerde bir şeyi kontrol eden insanlar vardı. Gerçekten, okuduğumuz her şey gerçek miydi?

Bu sorunun cevabını yanımdaki adam bilebilirdi.

"Yani okuduğumuz her şey gerçek miydi?" Adam bana doğru başını çevirdi. "Aynen."

Vampirler, kurtadamlar, element kontrol edenler, periler,
büyücüler-cadılar-... Hepsi gerçek miydi?

"Peki sen nesin?"

Adam durakladı. "Benim adım Wilson. Ateş bükücüyüm. Sizi bulmak lazımdı, bu dünyaya aitsiniz ve öbür boyutta yaşamanız pekte güzel olmazdı." Pekala boyut değiştirdik. Her şey gerçek çıktı. Ben suyu kullanabilen biri çıktım. Daha ne kadar fazla şaşıracaktım ki? Şizofren olduğumu sanıyordum ama değilmişim.

Bunlar gerçekti!

Bu dünya gerçekti!

Bu nasıl imkanlı olabilir?

Boyutlar gerçekten de vardı!

Vaov.

"Seni, daha henüz elementini kullanmayı bilmediğin için Element Akademisi'ne götüreceğim. Önce bir şehirleri gör, nasıl bir yer anla diye buraya getirdim ve şimdi bir taksiyle oraya gidelim."dedi adam ve yoldan 'vızz' diye geçen bir sürü taksiye el salladı.

Sonunda bir tanesi durabildi ve kapılar kendiliğinden açıldı. Gerçi yoldan geçen taksiler dediysem, düzeltiyorum. Hafif havadan gidiyorlardı. Ve birde yuvarlak ufo şeklinde siyah taksilerdi ve gördüğüm kadarıyla bayağı da büyüklerdi. İçinde yuvarlak daire etrafında koltuklar vardı ve büyüktü. Bayağı.

Açılan kapıdan içeri kendimi attım ve benim arkamdan kapı kendiliğinden kapandı.

Ve o sırada aklıma bir şey dank etti.

Tanımadığım bir adam beni farklı bir boyuta geçirmişti, babam öbür dünyadaydı ve orada olmadığımı fark edecek kimse yoktu.

Ve annem..

O ölmüştü.

Kendimi yavaşça rahat ve yumuşak koltuklardan birine attığımda o koşuşturmaca içinde yeterince yas tutamamıştım.