DEĞİŞKEN|| Yükseliş ⚡(Düzenlenecek)

18~⚡Aurolina⚡

Herkese yeniden merhaba! Şu klişe giriş yerine ne koysam acaba? Herhangi bir fikri olan lütfen fikrini belirtsin *Başından su damlası düşüp gözleri yay gibi kıvrılmış gülen emoji

Bu arada, artık bölüm başına hatırlatma koymama gerek yoktur umarım diye düşünüp koymuyorum. Kaldığım yerden devam etmeyi planlıyorum. Yani hangi karakter nerede kaldıysa.

İşler biraz daha karışacak gibi sanki.

Çok fazla konuşmak istemiyorum, bölüm sonunda sorular soruyorum zaten. ☺️

Yorumlarınızı bekliyorum! 😁

İyi Okumalar!

⭐

~Jessica~

Karşımda birden beliren bir çift zümrüt yeşili parlak göz ile birlikte heyecanlandım. "Shane!"

Shane'in yüzü yavaş yavaş netleşirken dağınık siyah saçlarını gördüm. Shane hareket etmiyordu. Gözlerimi gözlerinden çekerken kendimi geriye attım.

Ellerimi gözlerinin önünde salladım. Göz kırpmıyordu. Neden böyle oluyordu?

Ne kadar da güzel bir cildi vardı. Ah, gerçi Değişken olması sebebiyle bu gayet normaldi. Bakışlarımı ondan çekince yanındaki Madison'ı fark ettim. Madison'ı Shane'den baya kısaydı ama yan yana hiç de kötü durmuyorlardı. Bir problem vardı. Hepsinin cildi soğuktu. Ve solmuştu. Sanki... Ölü gibilerdi. Yanlarındaki başka Değişkenler'i de kollarındaki simgelerden tanımak zor olmadı. Onların da ikisinden farkı yoktu. Hızla geri çekildim. Bu da neydi böyle?

Kendimi bir anda yatar pozisyonda buldum. Gözlerime ağırlık çökmüştü,sanki aşırı yorgundum ve daha yeni uyanmamışım gibiydi.

Anladığım kadarıyla bu sadece basit bir rüyaydı. Kafaya takmamaya karar verdim.

Göz kapaklarımı güçlükle birbirinden ayırırken yatağımda olduğumu fark ettim.

En son ne olmuştu? Beni taşımışlar mıydı?

Anladığım kadarıyla öyleydi. Bir ışık gördüğümü hatırlıyorum. Ah! Ölmüş müydüm yoksa?

Yok ya.

Vücudum aşırı yorgun hissediyordu, resmen hareket etmekte zorlanıyordum.

Gözlerimi yavaşça pencereye çevirdiğimde bir gece vakti olduğunu fark ettim, dolunay en tepedeydi ve etrafı kuvvetlice aydınlatmaktaydı. Dolunaydan gelen ışıklar karanlık orman kısmını bile güzel bir şekilde aydınlatıyordu, ki bence bu çok güzel bir görüntüydü.

Dolunayın tepede olduğu zamanlar çok iyi hissediyordum, sanki gücüm dolmuş gibi kalkıyordum sabahları. Deşarj olmuş gibi. Tabi şuan öyle bir durum yoktu. Gayet de yorgun, gücü çekilmiş hissediyordum.

Uzaklardan bir kurt uluması sesi kulağıma ulaştığında kısa süreli aydınlanma geçirdim. Bu gece kurtadamların gecesiydi.

Gözlerimi dolunaydan ve pencereden çektiğimde yatakta yavaş hareketlerle doğrulup etrafıma ve kızlara bir baktım. Açıkçası revirde olmadığıma şaşırmıştım, genelde hep öyle olurdu. Ya da bu kereliğine muayene edip bir şey olmadığını düşündükten sonra beni odama geri getirmişlerdi. Anladığım kadarıyla durum bundan ibaretti, yoksa başka bir açıklaması olduğunu sanmıyordum ki alt tarafı bir baloncuk gibi şeyin içinde kalmıştım.

Çok uykum vardı, dayanamayıp kendimi yatağa geri bıraktım. Ve çok da zaman almadan uykuya teslim oldum.

❄️