DEĞİŞKEN|| Yükseliş ⚡(Düzenlenecek)

17~⚡Ölüm⚡

Herkese yeniden merhaba!  Ah şu klasik cümle ne kadar oturuyor. Ama her bölüm her bölüm sürekli var.

Her neyse, yeni bölümü yazdım. Bu bölüm belki beklenmedik şeyler içerebilir. Başlıktan da anlayacağınız üzere 👼

Açıkçası ben bazı önemli detaylar dışında ve kitabın önemli hatları dışında bölümü o an içimden nasıl geliyorsa yazıyorum, yani binevi karakterlerle birlikte o anları yaşamak gibi. Yönetmekten çok bu şekilde doğaçlama yazmak çok daha hoş geliyor bana.

Neden bundan bahsettim bilmiyorum ancak bu da burada süs olsun :p

Neyse sizi çok oylamadan yeni bölüme davet ediyorum.

-> Öneri:Karakterlere kendinizi koyarak ya da bularak ya da kitabın içinde olmayan bir karaktermişsiniz gibi(gözlemci) kendinizi kitabın içinde hayal etmek gerçekten çok güzel olabiliyor ki siz bunu çoktan biliyorsunuzdur diye tahmin ediyorum 😂😅

5K olduk! Dünya için küçük, benim için büyük bir başarı *gülen emoji

Neyse birazcık garip oldu.

Multimedia - Claire

İyi Okumalar!

⭐

Gözlerimi geri açarak cama doğru yavaşça yaklaştım. Jackson'ın James'le konuşma sesleri geliyordu. Ancak onları dinleyemeyecek kadar yorgundum. Büyücülerde çok fazla enerji kaybetmiştim.

Kendim kaçmıştım, saklanmıştım ve gidip Shane'i o halle kurtarmaya kalkışmıştım.

Üstüm yırtık pırtık bir halde geziyordum kısacası.

Acaba elementin onarma gücünü kullanmak nasıl olurdu? Kesinlikle güzel. Ancak bunun kıyafetlerde işe yarayacağını sanmıyordum.

Ofladıktan sonra içeride yatan Shane'i baktım. Her ne kadar bu zamana kadar sevilmeseydi bile şimdi sevileceğine emindim. Ama kesinlikle James'in özür dilemesi gerekiyordu. Vincent'la ders almaya devam etmesi gerekiyordu.

Bunca şeyi hep ağabeyimden öğrenmiştim. Hafifçe gülümsedim. Buruk bir gülümseme.

Tek elimi kaldırıp cama dayadım. Ne hissedeceğimi bilmiyordum.

Gözlerimdeki bakışlar donuktu, sadece anlamaya çalışıyordum.

Omzuma konulan elle arkamı döndüm ve bir süre sadece baktım. Hiç bir şey demeden beni kucakladı, ona sarıldım. Ailenizden birinin şefkati başka oluyordu.

Sessizlik, en güzel iletişim stiliydi belki de.

Yine de, keşke her şey bir rüya olsaydı.

❄️

~Jessica~

"Jackson, şuan bir akademide bir odaya özellikle kız odasına zorla dalmaya çalıştığının farkında mısın?"

"Umrumda değil. Bak, Mrs. Brown. Başıma yeterince zorluk açmıştın ve şimdi yine bana engel olmaya çalışıyorsun! Çekil önümden!"

"Neyin kavgası oluyor?"

"Sen de kimsin be?"

"Ben Wilson. Neden saçma sapan bir sinirle buraya geldin her kimsen?"

Duyduğum tartışma sesleri ile gözlerimi yavaşça açtım.