MiMi "İyi Kızlar Ölür"

6.MiMi "İyi Kızlar Ölür" ☠️

    "Aptal değilim, sadece ölmenizi bekliyorum..."
   
    Ellerimi birbirine sürterken odamda deli gibi dolanıyordum. Ciddi miydi? Beni değiştirecekler miydi? Kast ettikleri tam olarak neydi? Ellerimi bu sefer de yumruk yapıp salladığımda saatten bir ses geldi.

   "Televizyonun fişini takabilir misiniz?"

   Kaşlarım havaya kalktı. Televizyonun mu? Merakla geçen çektiğim fişi tekrar taktım. Anında açılan ekranda bir anda ortaya çıkan sekmeler ile geri çekildim. Odamın ortasında öylece dururken ekranın ortasında, saatin üzerindeki gibi, bir göz animasyonu belirdi. Tehlikeli bir gülüşü vardı.

    "Kullanmanız gereken vitaminler için özelleştirilmiş bir program hazırlandı. Ders saatlerinize, günlük aktivitelerinize uygun haftalık program tasarlandı."

     Anlamsızca ekrandaki ilaçlara ve dozlarına baktım. Yan tarafta ise ders programlarımla ile ilgili bir şeyler yazıyordu.

     "Kabul etmek istemiyorsam?" dediğimde her şey ekrandan silindi.

      "Kabul edeceğini biliyorum." dedi birden bire. Kaşlarım çatıldı.

      "Neden kabul edeyim?" diyerek alayla ekrana baktım.

      "Çünkü hak etmiyorsun. İnsanların sana hak ettiğin gibi davranmıyor. Bunu fark ettiğinde , onlara hak ettikleri gibi davranmak isteyeceksin, en güzel şekilde."

      Saçlarımı geriye atarken kaşlarımı çatarak ekrana baktım.

      "Anlamadım." dedim net bir şekilde.

      "Son 4 gün. Kabul ve Sözleşme için. İsterseniz , tam performanslık, deneme sürümünü aktifleştirebilirim."  dediğinde öylece ekrana baktım.

     "Benim bir şeyleri imzalamam gerekiyor mu? Benden para falan mı alacaksınız?" dediğimde ekrandaki her şey silinip tatlın bir gülüş oluştu.

     "Hayır, senin bana ihtiyacın var benim de sana ihtiyacım var." dediğinde içim daha bir huzursuz oldu. 

    "Bana nasıl bir şekilde ihtiyacın olabilir ki?"
 
     "Öğreneceksin. Deneme sürümünü başlatmamı ister misiniz?" dedi bir kez daha. Sinirle göz devirdim.

     "Gelmiş saat ile muhabbet ediyorum ya. Ne yaparsan yap. Umurumda değil." dediğimde ekrandaki animasyon döndü.

    "Tüm yetkiyi bana devretmek ister misiniz?" dediğinde gözlerimi bir kez daha devirip başımı güzel bir şekilde salladım.
 
    "Ne yaparsan yap, demedim mi?" dedikten sonra saçımdaki tokayı çıkartıp kendimi yatağa attım. Daha fazla bu saçmalığı çekemezdim. Sonuçta ben de insandım. Daha fazlasını kaldıracak mental bir sağlığım kalmamıştı.

     "Tüm yetki otomatik olarak güncellediğini bildirmek isterim. Haftalık programınız ayarlandı, sistem güncelleniyor..."

    En fazla ne olabilir ki? Altı üstü bir saat...

.
.
.

     "Bismillahirrahmanirrahim!"

    Korkuyla açtığım gözlerim ile telaşla etrafa bakındım. Ellerimi yorgana koymuş, odamı incelerken televizyonda dönen animasyonu gördüm.

    "Günaydın, sabah rutininiz başlamış bulunmaktadır."  dediğinde kaşlarımı çatarak kendimi yatağa geri bıraktım.

     "Sakın bir daha beni bu kadar erken kaldırma." diye mırıldandığım sıra telefonum çalmaya başladı. Sinirle yatağıma yumruk atıp doğruldum. "Kim arıyor sabahın köründe?" dedikten sonra telefonumu elime almıştım ki ekrandaki yazı dikkatimi çekti.