MiMi "İyi Kızlar Ölür"

13. MiMi "İyi Kızlar Ölür" ☠️

  "Dilinden düşüremediği ahlâk zihninden düşeli yıllar oldu..."

    Merdivenleri çıkıp da köşeyi dönerken gördüğüm adamlar ile kaşlarım çatıldı.  Birkaç kişi, büyük bir ciddiyet içerisinde, müdürle konuşuyorlardı. Merakla onları incelerken Büşra mırıldandı.

   "Müfettiş mi?"
 
    Tek kaşımı kaldırarak onlara bakarken önümüzden geçen bir marul ile dudaklarımı ısırdım. Tamam, gülmemeliyim. Gözlerimi kaçırıp da sınıfıma ilerlerken biri omzuna dokundu.

   "Neye gülüyorsun?" dedi sinirle.

    "Sana." dedim daha fazla gülüşümü gizleyemeden.

    "Ne?"

     Burçin'in şaşkınlığına Büşra da dayanamayıp gülmüştü.

    "Dayanamayacağım!" dedikten sonra elini karnına dayayıp kahkaha atınca ben de gülmeye başladım. Çünkü saçları gerçekten çok komikti ve o sinirlendikçe ciddiye alınamayacak bir hâle geliyordu.

    Elini kaldırıp da bana vuracağı sıra hızla geri çekildim. Eli yanımdaki kapıya çarptığında şaşkınca yüzüme baktı. Ben de şaşkındım şahsen. Bu şaşkınlığıma gurur eklendi ve dönüp eğitmenime baktım. Büşra başını aşağı yukarı sallarken ellerini arkasında birleştirdi. Kendiyle, o daha çok, gurur duyuyor gibiydi.

   "Sen?" dedi Burçin anlamsızca. Omuzlarımı kaldırıp indirdim.

    "Sorry." diyerek yanından geçip gittiğim sıra kapı ağzında duran Selim ile göz göze geldik. Garip bakışlarına kısa bir bakış attım. Asla anlamlandıramayacağım insanlar arasındaydı. Sanırım hep de öyle kalacaktı.
 
    Sırama geçip de oturduğum sıra MiMi'den garip bir cızırtı geldi. Elimi telaşla kulağıma koydum.

    "Bu da neydi şimdi?" dediğimde sıranın üzerine uzanan Baha hafifçe doğrulup bana baktı. Gergince bir nefes aldım.

    Baha, bana karşı eskisinden çok daha kabaydı. Sebebini bilmiyorum, belki de benim yüzümden sırtının duvara vurrmasıydı. Belki de benden gerçekten haz etmiyordu. Sürekli bela üstüne bela çektiğim için benden bıkmış da olabilirdi.

   O gün bana sarf ettiği laflar sondu ama. O günden sonrasında benimle hiç konuşmamıştı. Hatta Burçin ile bile, kavgadan da olsa, konuşmuşluğu vardı. Sırada yan yana oturan biz olmamıza rağmen. Beni dışlandığını açıkça belli etmişti ve benim de bu durumda yapabilecek hiçbir şeyim yoktu. Olmamalıydı da zaten. Okulun belasını daha fazla etrafımda dolandıramazdım.

   Ders başladığında derince bir nefes alıp sırtımı sıraya yasladım. Her ne kadar pür dikkat dersi dinlesem de aklımda hâlâ MiMi'nin az önceki cızırtı sesi vardı..

.
.
.

     Beden dersi için Büşra ile beraber muhabbet ederken aklıma bugünkü şey geldi.

    "Bugün MiMi cızırtı benzeri bir ses çıkardı." dediğimde Büşra da kafasını sallamıştı.

    "Benim saatim ise çekmiyor. Farkında mısın bilmiyorum ama, telefonlar da çekmiyor." dediğinde kaşlarımı çatarak telefonumu cebimden çıkartacaktım ki biri omzuma sertçe vurdu. Dirseğim, spor kulübesinin duvarına, sertçe vurunca acıyla kaşlarımı çattım.