"Lanet okuduğum şeyler var, lanet yerine koyduğum."
Nefes nefese caddede dolanırken ellerimi dizlerime koydum. Etrafımda kimse yoktu. Diğerlerini kaybetmiştim. Sadece...sadece kaçmaya odaklanmıştım ve bunun sonu kaybolmak olmuştu.
"Çok mu uzaklaştım?"
"Evet, diğerlerinin tam tersi istikamette koştunuz."
MiMi'nin lafı ile dudaklarımı yalayıp utançla başımı eğdim. Doğru ya, ben aptaldım.
"Kaçarken, dikkat edememişim." diyerek saate açıklama yapmaya çalışırken bir anda önüme düşen ayakkabı ile gözlerim korkuyla açıldı.
"Allah!"
Panik içerisinde geri çekilip de yukarı baktığımda yangın merdivenlerinden aşağı sarkan birini gördüm.
"Hey!" Dedim telaşla. "Orada ne işiniz var?" dediğimde ayaklarını salladığı için ayakkabısının diğer teki de kafama düştü. "Ah!"
Sinirlenecek gibi olsam da her an düşebilecek bir hali vardı.
"MiMi şu anda yangın merdivenlerinde bir var. Nasıl yardım edebilirim? Sanırım aşağı düşecek. " dediğimde garip bir yanıt geldi.
"Kendin için endişelen."
"Ne?"
Tam o esnada duyduğum ses ile etrafa bakındım. Düşecekti!
Koşarak çöp konteynerına dayandığım gibi ayaklarının altına ittirmeye başladım.
"Dayan biraz!"
Zorla koca şeyi ittirmiş ve ayaklarının altına gelecek şekilde bırakmıştım. Kapağını da kapattıktan sonra etrafa bakındım.
"Tamam, atla!" dedim kollarımı açarak. "Atla, ben tutarım seni!"
"Geri çekil." dedi MiMi korkunç bir sesle. "Kendine zarar vereceksin!"
"Hayır!" dedim inatla. "Atlayın beyefendi, sizi tutacağım!" diye bağırdım. Caddenin sonunda gelen bağırışlar ile dikkatim dağılsa da adam en sonunda pes edermişcesine kendini aşağıya attı. Sertçe konteynera çarptıktan sonra aşağı düşecekti ki sarılıp düşüşünü yavaşlattım.
"Patron!"
"Patron, iyi misin?"
Koca koca adamların ağlamaklı bağırışları ile bize yaklaştıklarını fark ettiğimde üstümdeki adamı kenara ittirdim. Resmen iç organlarım dümdüz olmuştu.
Acılı bir nefes çektiğim sıra iri yarı bir adam yerde yatan adamı doğrulttu.
"İyi misiniz?" dedi takım elbisesinin ceketini düzeltirken. Şaşkınca onlara baktım. Ne kadar da kalabalık bir gruplardı. Üstelik hepsi ama hepsi siyah takım elbise giyiyordu.
Acıyan ellerimi yere dayayıp doğrulduğum sıra adam dönüp bana bakınca göz göze geldik. Yüzündeki acı dolu ifade bir an şaşkın ve anlamsızca bir şeye dönmüştü. Onun bu bakışı ile onlarca kişi de bana dönünce anlamayarak yüzlerine baktım.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
MiMi "İyi Kızlar Ölür"
Science FictionSessizlik #1. 06.03.02022 MiMi, dünya üzerindeki en akıllı yapay zekâ. Kendine bir yönetim kurmuş ve bu yönetim ile bir şeylerin önüne geçmeye çalışmaktadır. Bunun en büyük sebebi ise bir önceki sahibidir. Eliz, aşırı sakar ve aptal olduğu i...
