💖 ချစ်ခြင်းတရားတို့ ဆုံဆည်းရာ💖 ( Completed)

Part 2 ( Z)

'' သားငေန အထုတ္ကို အခန္းထဲသြားထားလိုက္၊ ၿပီးရင္ မနက္စာ စားဖို႔ ဆင္းလာခဲ့။ သားအႀကိဳက္ တီခ်ိဳ႕ရဲ႕အသုပ္ မႉးေလး လာပို႔ထားတယ္၊မႉးေလးလဲ ေနပါအုံး ဆိုတာကို တန္းျပန္သြားတယ္...ဒီကေလး သူစိမ္းေတြက်ေနတာပဲ...''

'' ဟုတ္..အေမ...''

အေမ့ကိုျပန္ေျဖရင္း အေပၚထပ္က သူ႕အခန္းဆီ ေနေသာ္ တက္သြားလိုက္သည္။ကားမမူးတတ္ပင္မဲ့ ကားစီးရင္ ၿငီးစိစိ ျဖစ္တက္တာေရာ၊မနက္ ၄နာရီကား ေစာေစာထစီးလာရသည္ေၾကာင့္ေရာ လူလန္းသြားေအာင္ အျမန္ ေရခ်ိဳးလိုက္သည္။

ေရခ်ိဳးေနရင္း အေတြးေရာက္သြားတာက အူေၾကာင္က်ား မႉးေလးဆီ။ေနေသာ္က မာနႀကီးတဲ့သူမဟုတ္ပင္မဲ့ စကားနည္းတဲ့သူ ျဖစ္တာေၾကာင့္ သူ႕ကို လူတိုင္းကရွိန္ၾကသည္၊ျမတ္မႉးအိမ္လဲ တစ္ေယာက္အပါအဝင္ပင္။

သူတို႔ႏွစ္ေယာက္က အရမ္းခင္မင္ရင္းႏွီးတဲ့အထဲ မပါေသာ္လည္း တစ္ေယာက္နဲ႕တစ္ေယာက္ က မ်က္မွန္းတန္းမိၾကတဲ အထဲပါသည္။ ေနေသာ့္ဘဝမွာ အရမ္းခင္မင္ရတဲ့သူဆိုလို႔ လက္ခ်ိဳးေရလို႔ရသည္။ရင္ႏွီးသူဆိုလို႔ ထြန္းသစ္စ တေယာက္ထဲသာ။ထြန္းသစ္ကလဲ ရန္ကုန္က သူ႕မိဘcompany ကို ဆက္ဦးစီးေနသည္။သူလဲ မိဘအလုပ္ကို ျပန္ ဦးစီးဖို႔ အေမေခၚ၍ ျပန္လာျခင္းပင္။

ေ႐ႊဆိုင္ေရာ၊ဆန္စက္ကိုပါ ေနသော် မဦးစီးခ်င္ေပ။ကိုယ့္ဘာသာ တစ္ျခားအလုပ္တစ္ခု ထူေထာင္ဖို႔ေတြးထားသည္။အေဖက ေျပာရလြယ္ပင္မဲ့ အေမ့ကိုေတာ့ အေတာ္ေျပာယူရမွာ ေသခ်ာသည္။အရင္းအႏွီးကေတာ့ ႏွစ္ဖက္အဘိုးအဘြားေတြ အေမြေပးခဲ့တာေတြနဲ႕ ရင္းႏွီးလို႔ရသည္။

' ဒုန္း..ဒုန္း...'

''သားေရ...ငေန ေဆာင္းတြင္းႀကီး အေအးပတ္ေနမယ္၊ ခ်ိဳးမေနနဲ႕အုံး၊ အေမ မနက္စာျပင္ၿပီးၿပီ...လာခဲ့ေတာ့ေနာ္...''

ေဒၚဆုေသာ္ သားျဖစ္သူေရခဲတုံးကို ေရအျမန္ခ်ိဳးဖို႔ ေျပာရင္း သားအခန္းေရွ႕မွ ျပန္လာခဲ့သည္။သူ ျပန္အေျဖကို ေစာင့္လဲ ၾကာေနမွာ သိေသာေၾကာင့္ အေျဖကိုမေစာင့္ေတာ့။

ဘယ္သူ႕တူလို႔မွန္းမသိ သားကငယ္ငယ္ကထဲက လူႀကီးဆန္တဲ့ ကေလးထဲပါသည္။စကားကလဲ ေလလုံးကြဲေအာင္ ေျပာတာမဟုတ္၊တီတီတာတာ အခြၽဲခံခ်င္တဲ့အခါ မႉးေလးဆီ သြားရသည္။ကိုယ့္သားက ခြၽဲမွမခြၽဲပဲကိုး...။