fall of king | yungi

6

iyi okumalaar.♡

-

İki haftadır, kaza yaptığım sahadan uzak durup Taeyang ile çalışıyordum. Hafızamın silinmesi nedeniyle unuttuğum her şeyi bana tekrar öğretmişti. San ve Seonghwa da sezon yarışlarında kullanacağım araba üzerinde çalışıyorlardı.

Yunho ile sadece iki kere görüşmüştüm. Birincisinde beni merak edip görmeye gelmişti. Doğrusu yokluğumun onu meraklandırması çok hoşuma gitmişti.

Ama ikinci gelişi maalesef ilki kadar hoş değildi. Bir saattir masanın başına oturmuş, birlikte bana getirdiği notu tartışıyorduk. Garajının kapısında adıma bırakılmış olarak bulduğu notta şunlar yazıyordu:

"Kazanın yarattığı hafıza kaybı seni mahvediyor. Doğruyu yanlışı ayıramıyorsun. İlkinde kemiklerin kırıldı ama ikincisinde o kadar şanslı olmayacaksın."

Rakiplerimin yazılarını internet sitelerinden bulup onlarla bile karşılaştırmıştık notu ama elimiz hâlâ boştu. Ne yapacağımızı hiç bilmiyorduk. Biri açık açık beni tehdit ediyordu, ama yapanı tanımadığımız gibi nerden vuracağından da haberimiz yoktu.

"Kameralara el sallayan bir deli ile karşı karşıyayız. Sezon yarışlarına çıkmaman en iyisi olacak."

"Yarışmayayım ve garaj sana kalsın öyle mi? Bunu söylediğine göre notun sahibi sen olmalısın."

Yunho başını sallayarak alayla güldü.

"Mingi ölmek istiyorsan git yarış. Madem bu krallık denen saçmalık canından önemliydi alsaydın ya o zaman? Neden bana bıraktın?"

"Canım öyle istedi, bu şekilde uygun gördüm."

"Mingi bu bencilliğine inanamıyorum cidden. Herkesi kendin gibi sanıyorsun. Sana yardım ettiğim için iyi hissediyordum. Hatta önde gidip kazanmana izin verdiğimde garajı kaybettiğim için üzülmemiştim bile. Ama şu an düşünüyorum ki keşke basıp gitseymişim!"

Kucağındaki kağıtları masaya koyup ayağa kalktı. Sonra da yan sandalyeye bıraktığı ceketini giydi.

"Sen benden şüphelenmeye devam et Mingi! Sezon yarışlarına da katıl. Ben yanı başında yarışırken araban takla atmaya başladığında da benden şüphelenirsin artık!"

Sinirle evden çıkıp arkasından kapıyı çarptı.

"Mingi, sana neden yardım etti?"

"Başına bir şey geldi ve bizden sakladın değil mi?"

Sorgu zamanım başlamıştı. Dördü de ne olduğunu anlamaya çalışırken üstüme geliyorlardı.

"Bunu konuşmak istemiyorum."

"Seni düşündüğümüz için soruyoruz. Sağlığınla ilgili bir şeyse doktora gitmemiz gerekir."

Ayağa kalkıp telefonumu ve Yunho'nun getirdiği notu cebime koydum.

"Wooyoung, Yunho'nun numarasını ya da ev adresini falan bulabilir misin?"

"Bakarım."

"Tamam, ben odamdayım."

Odama çıkıp kısa sürede üstümü değiştirdim ve tekrar aşağıya indim.

"Bir şey çıktı mı?"

"Maalesef. Bakmaya devam ediyorum ama numarası yok hiç bir yerde."

"Bir şey bulursan mesaj atarsın. Ben çıkıyorum. Sahaya bakacağım."

Grubumuzun en panik üyesi ayağa kalkıp hemen beni engellemeye çalışmıştı yine.

"Olmaz! Gece yarısı oldu. Sabah hep birlikte gider bakarız."