Almuevo Series 1: Started With You (HANDSOMELY COMPLETED)

Kabanata 12

Kabanata 12

Accepting

"Cian, I'd like to talk with you." ani Arthur habang nakatingin sa akin.

Umikot ako sa swivel chair upang tumalikod sa kanya. Sobrang busy ako sa mga meetings para paunlakan ang kanyang imbistasyon na makipag-usap sa kanya. Tsaka hindi ko makita ang sense kung bakit kailangan ko siyang kausapin. I don't see any reason to talk to him. 

"Arthur, you know that I'm busy. You know that I don't talk to a nonsense one." malamig kong sabi.

Narinig ko ang buntong-hininga niya. Pinagmasdan ko ang New York, sobrang ganda ng mga building at ang araw ay parang ilaw sa mga nagtataasang gusali. 

"Cian, we need to talk about our relationship. You don't talk to me anymore. You don't even date me. What's the matter?" batid ang pagod sa kanyang boses.

Ngumisi ako at umiling-iling. This is what I don't like being having a relationship because I hate clingy boys. I hate this kind of set up. Ayokong pupunta siya dito upang sabihin 'yon. Ayokong naririnig ang mga sinasabi niya lalo pa't wala namang kabuluhan. 

"Let's break up." sa malamig kong boses.

He sighed heavily.

"Fine, let's end this nonsense relationship." iyon ang sinabi niya bago lumabas ng office ko.

I sighed. Mabilis na gumaan ang kalooban dahil umalis siya. Well, wala naman akong pakialam sa kanya. Tapos ko na siyang gamitin kaya wala na siyang halaga sa akin. Ayokong makipag-ugnayan sa walang silbi sa akin. Ginamit ko lang naman siya dahil gusto kong makakuha ng share sa company nila. At dahil nagtagumpay ako, wala na siyang kwenta sa akin.

Bumuntonghininga ako at ngumiti ng malungkot. This is what happened to my life after leaving that country. I become like this when I choose to leave and start a new life here. I was broken hearted. I was shattered because the man I trust to love pain me. Well, that's not my problem anymore. Kung ayaw niya sa akin dahil ganito ako, it's not my fault. This is me, and I accept myself. 

Fifteen years has been good to me. I experience a lot of things. Become the first woman who took the position as President of the hotel. Father and Mother stay at house to relax and enjoy their life. Simula ng matapos ako sa college, hinawakan ko ang hotel upang makapag-pahinga si Papa. At nang matapos ang dalawang taon na paghawak ko sa hotel, mas lalo 'tong lumago. Kaya nagkaroon ng sampung branch sa bansa at sa karatig lugar nito. 

I change the name of the hotel. Being name as Archimedian Cost Hotel, I change it into Ricote State Hotel. Pag-aari ko na ang mga hotels na ito at ako ang nagpalago kung kaya't nagkaroon ng mga branch. Sa labing limang taon na lumipas, maraming nagbago. Maraming nawala pero maraming dumating na blessings sa pamilya namin. My father being proud of me because I become like this. Si Conrado ay kilala bilang Engineer sa bansa. He got the opportunity to design the new renovated Empire State Tower. 

We change, and that changes makes us something to be proud. Sa ngayon, kaming dalawa na ang bumubuhay sa magulang namin. Siya ang nagbibigay ng grocery stock sa bahay, ako naman ang nagbibigay ng allowance sa magulang namin. Hati kaming dalawa sa gastusin ngunit sobrang ayos iyon dahil naging responsable kaming dalawa sa magulang namin. 

Sa dami ng nagbago, hindi ko na alam ang mukha ng lugar namin. My cousins got their family alone. Braze got his wife, Brazier got a family too, but his son Yandro died after hitting a typhoon. Hindi kami nakauwi nung araw ng lamay at libing dahil may new opening ako ng isang branch sa Israel. Si Conrado lang ang umuwi upang dumalo para sa pamilya namin. Nalungkot din ako dahil nangyari 'yon sa anak niya. I didn't have the chance to meet his son, at hindi ko manlang nakita ang mukha niya.