Parallel
Part 12
ဂျောင်ဆူး သင်တန်းပြီးပြီဖြစ်သောကြောင့် လန်ဒန်ရုံးခွဲဘက်တွင် လပိုင်းလောက် အလုပ်ဆက်လုပ်ပေးရန်ကျန်နေသေးသည်။ ဒါပြီးရင်တော့ အိမ်ပြန်လို့ရပြီ။ အိမ်...အိမ်ဆိုလို့ သူဘယ်အိမ်ကိုပြန်ရမယ်မသိ။ မိဘတွေနဲ့လည်း အဆက်မသွယ်မလုပ်ဖြစ်တာကြောင့်မိဘအိမ်ကို ပြန်ချင်စိတ်မရှိ။ ကိုယ်အိမ်လို့သတ်မှတ်ထားတဲ့နေရာကိုလည်း ပြန်သွားစရာအကြောင်းရင်းက ရှိမနေ။ သီးသန့် တိုက်ခန်းနဲ့ပဲနေရမလား။ အဆောင်ပဲနေရမလား။ ဒါမှမဟုတ် မပြန်တော့ဘဲ လန်ဒန်မှာပဲ ဆက်နေရမလား စဉ်းစားနေရသည်။
ကင်မ်ဂျုံအင်ဆိုတဲ့လူကလည်း သူ့စကားတစ်ခွန်းဆို တစ်ခွန်းသမားမို့လို့ ဘာပြောပြော ရွိုင်းသဘောလို့သာ ပြောလိမ့်မည်။ ဒီကိစ္စနဲ့ပတ်သက်ပြီး ဒီလူကို အားကိုးလို့ရမှာမဟုတ်ပေ။ အခုတလောတောင် သူအလုပ်များနေသောကြောင့် ဂျောင်ဆူးဆီ အရင်လောက် ချောင်းပေါက်အောင် မလာနိုင်ပေ။
အမြဲလိုလို ဂျောင်ဆူး စိတ်ကွက်စရာမရှိအောင် နေတတ်တဲ့လူက လက်ထပ်ဖို့ မကြာခဏပြောပြီးတော့ စိတ်ရှုပ်အောင်လုပ်တတ်သည်။ နောက်တစ်ခါပြောရင် အပြတ်လို့ ပြောလိုက်မှပဲ ထိုစကားကို မပြောတော့တာဖြစ်သည်။ ဂျောင်ဆူးက လူတစ်ယောက်ကို ချစ်ဖို့တောင် အဆင်မပြေသေးတာ လက်ထပ်ဖို့ဆို အဝေးကြီးဖြစ်သည်။ စ ချစ်တတ်ကတည်းက သူ့အချစ်က ပတ်ချန်ယောလ်သာဖြစ်ပြီး သူတစ်ဘဝလုံးစာ ပုံအပ်ချင်သည့်လူကလည်း ပတ်ချန်ယောလ်သာဖြစ်သည်။ ဂျောင်ဆူးက ချန်ယောလ်အတွက်ပေးထားသည့် ပထမဦးစားပေးနေရာ ပထမဦးစားပေး ခံစားမှုတွေကို လုံးဝ ပြောင်းလဲနိုင်ခြင်းမရှိသေးပေ။
"ရွိုင်း တာဝန်ခံကမေးနေတယ် ဒီမှာပဲဆက်နေမလား ဆိုးလ်ရုံးခွဲကိုပြန်မလားစဉ်းစားထားတဲ့"
ဖီးလစ်ရဲ့ အသံပြဲနဲ့နှောက်ယှက်မှုကြောင့် ဂျောင်ဆူး အတွေးများနေရာမှ အသိပြန်ကပ်လာသည်။
"မင်းရော ဖီးလစ်"
"ငါကတော့ အင်း....မသိသေးဘူး
လန်ဒန်သူလေးတွေကလည်း ချောပေမဲ့ ဆိုးလ်မြို့သူလေးတွေကိုလည်း လွမ်းသေးတာ"
VOUS LISEZ
|| P A R A L L E L ||
Fanfictionမျဉ်းပြိုင်နှစ်ကြောင်းဟာ နီးကပ်နေသလောက် ဆုံမှတ်မရှိဘူး ခင်ဗျားနဲ့ကျွန်တော်ဟာ မျဉ်းပြိုင်.... (Unicode + Zawgyi)
