"Günaydın tatlım..."
"Günaydın." dedim gülümseyerek.
"Bu sabah çok güzelsin..."
Dudaklarımı ısırarak ona baktım.
"Kalkmak istemiyorum." dedim.
"Kalkmamız lazım ama..."
Elini bacağıma sürterek elimi tuttu.
"Gel..." diyerek beni ayağa kaldırdı.
"Çıplağız."
"Hadi canım..."
"Nereye?" dememden kısa süre sonra banyodan içeriye girdik.
Önce suyu ayarladıktan sonra beni içeriye çekti. Kafamızdan aşağıya sıcak su akıyordu... Onu duvara yaslayıp dudaklarımı boynuna bastırdım.
"Kızlar!" diye bağırdı Larry arkadan.
Laura sinirle suratıma baktı.
"Öldüreceğim o çocuğu."
Gülümseyerek dudaklarını öptüm. Elinden tutup ona destek vererek ayağının kaymayacağından emin oldum ve daha sonra ben de çıktım banyodan. Üzerimize bornozlarımızı giyip odanın kapısını açtık.
Vanessa elindeki poşeti düşürmüş bize bakakalmıştı. Larry'nin de ağzı açık kalmıştı.
"Kahvaltı..." diyebildi Larry sadece.
"Üstümüzü giyinip geliyoruz." dedi Laura ve kapıyı kapatıp dolabından iki tane kazak ve eşofman çıkarttı.
Üzerimi giyindikten sonra tam dışarıya çıkacakken kolumdan tuttu beni.
"Ayağına çorap giy."
Küçük bir kahkaha attıktan sonra bana verdiği çorabı ayağıma giydim. Yanağımı öperek kolunu belime sardı ve beraber aşağı kata inip oturma odasına geçtik.
"Günaydın..." dedi Larry gergin bir şekilde çünkü Laura ona öldürücü bakışlar atıyordu.
"On dakika bekleyemedin mi kıçını yırtmak için?"
"Özür dilerim nereden bilebilirdim?"
"Bir daha bil."
"Tamam!"
Vanessa'yla kavgalarını gülerek izlemiştik.
"Holly'le aramızda hep bir espiri dönerdi..." dedi Vanessa gülerek.
"Ne espirisi?" dedim merakla.
"Yakışıklı bir çocuk bulacaktım sen de kardeşini alacaktın..." demesiyle kahkaha attım.
Laura ve Larry'de gülmüştü...
"Siz okula gitmiyor musunuz?" dedim kahvaltımı yapmaya devam ederken.
"Kovuyor musun?"
"Hayır Vanessa saçmalama."
Gülerek kahvaltımızı yapmaya devam etmiştik. Karnımızı doyurduktan sonra televizyondan bir film açıp izlemeye başladı. Laura kafasını omzuma yaslamış ve uyuyakalmıştı. O kadar tatlı gözüküyordu ki Vanessa bile bizi fark etmiş ve gelip fotoğrafımızı çekmişti. O kadar... Mutluydum ki! Bir o kadar da huzursuz...
Neden bana yalan söylemişti?
-2 Yıl Sonra-
"Neden?"
"Bilmem. Söylemedi."
"Neden yalan söylediğini bilmeden onunla çıkmaya devam mı ettin yani?"
"Evet."
"Aşktan kör olmak nasıl bir şey hep görmek istemiştim..."
