Kimin Ağzından yazdığımı söylersem heyecanı kaçacak ama 3 saniye sonra öğreneceksiniz sksmdkdjsmskxj Holly'nin ağzından değil
Duvarın arkasına geçtim... Göğüs kafesim patlayacaktı nefes almaktan. Kimi arasam bilmiyorum bile!
Takip edildiğimi anlamak uzun sürmemişti. Fazla cinayet belgeseli izliyorum... Bir araba... Nereye gitsem o da oradaydı. Hem de birkaç gündür! Ellerim titriyordu. Zor da olsa telefonu aldım ve istemeyerek o ismin üstüne bastım.
"Alo?" dedi telefonun diğer ucundan. Belli ki kaydetmemişti numaramı.
Çok tatlı bir sesi vardı ama bu beni kandırdığı gerçeğini değiştirmiyor.
"Holly? Benim Sandy."
"Sandy? Nasılsın tatlım?"
"Holly gelip beni alman gerek. Ama çok hızlı ol lütfen..."
"Ne? Neredesin?!"
Konum attım.
"Hemen geliyorum."
——
Holly'nin Ağzından
Ona ne oldu bilmiyorum ama eve geldiğimizden beri titriyordu... Ne olduğunu da anlatmıyor.
Ne yapacağımı şaşırdım gerçekten.
Zaten dünden beri başıma gelmeyen kalmamıştı. Sabah uyandığımda yanımda kimin olmadığını tahmin etmek zor olmasa gerek. Laura yoktu! Ben de her şeyi boşverip ona tatlı bir günaydın mesajı attım.
Cevap ne mi?
Laura: Ne sikim bana yazıyorsun?
Sonra... Yanlış attığımı söyledim. Ve daha da çok delirdi!
Laura: BANA BAK BENİ RAHAT BIRAK TAMAM MI?
Holly: Tamam abartma.
Laura: Senden nefret ediyorum.
Holly: :O
Gereğinden fazla tepki verdim ve o da bana hepsini geri yedirdi evet ama... Biz dün barışmadık mı bununla? Hani yanıma falan geldi. Bana kardeşinin ne kadar boktan bir insan olduğunu anlattı ben de ona annemden bahsettim. Yatakta beraber UZANDIK! TANRIM BUNLARIN HEPSİ YAŞANDI! RÜYA DEĞİLDİ...
Rüya değildi...
Rüya değil! Göğsüme iz bıraktı... Hemen koşup banyoya gittim ve aynanın karşısında kazağımı çıkartıp göğüslerime baktım.
"Tanrım..." diyerek yanıma geldi Sandy.
Tek bir kızarık bile yok. Ama göğsümü emdi... Ve o an bile çıkan izi görmüştüm.
Nasıl olur?
"Deliriyorum." dedim kafamı ellerimin arasına alarak.
"Ne kullanıyorsun Holly?"
"Ne demek ne kullanıyorum?"
"Hangi antidepresanı burundan çekiyorsun?"
"Ne? Hiçbirini!"
